Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Stichting Sint Elisabeth Hospitaal (Sehos) heeft het spoed kort geding tegen het Land op alle onderdelen verloren, maar de rechter stelt dat partijen nog wel gebonden zijn aan het Memorandum of Understanding (MoU) van 2013.

Het gerecht deed gisteren al uitspraak in de zaak die afgelopen dinsdag diende. Volgens de rechter is voldoende gebleken van het vereiste spoedeisende belang. Sehos heeft betoogd dat de continuïteit van de door haar verleende medische zorg op het spel staat als gevolg van het niet nakomen door het Land van het MoU. Het Land heeft dat overigens betwist.
Uit de overlegde berichten en de ter zitting afgelegde verklaringen komt volgens het gerecht een beeld naar voren dat Sehos ‘slechts met moeite het hoofd boven water kan houden’ en dat van dag tot dag bepaald moet worden welke zorg en in welke mate die zorg verleend kan worden.
De vordering van Sehos strekt tot nakoming door het Land van zijn, volgens Sehos, uit het MoU voortvloeiende verplichtingen om over te gaan tot sanering van de schulden van het bestaande ziekenhuis. Het gaat dan om kwijtschelding loonbelastingschuld (ruim 26,5 miljoen) en een geldleningschuld (bijna 31 miljoen). Verder is, mede omdat het nieuwe ziekenhuis per 15 november in gebruik zal worden genomen, nu ook het moment aangebroken dat het Land bijna 45 miljoen aan sanering betaalt.
Het Land heeft daartegen aangevoerd dat kwijtschelding niet leidt tot inkomsten voor Sehos. ,,Dit verweer slaagt”, aldus de rechter, die erop wijst dat het belang van Sehos met name is gelegen in het verkrijgen van meer financiële armslag, zodat zij haar leveranciers kan betalen en voortzetting van de zorg kan garanderen. Met het schrappen van de schuld is Sehos in zoverre niet gebaat.
Verder constateert de rechter dat partijen het niet eens zijn over de uitleg van het MoU. Sehos stelt dat het gaat om de schulden die zijn ontstaan na 2013, terwijl het Land uitgaat van de schulden ten tijde van het MoU. Zo is destijds de ook toen al bestaande belastingschuld van 22 miljoen daadwerkelijk kwijtgescholden.
Over de geldvordering van bijna 45 miljoen is het gerecht ‘in kort geding terughoudend’. De rechter moet namelijk onderzoeken of deze voldoende aannemelijk is en ook moet het restitutierisico in de afweging worden betrokken. Een deel van die 45 miljoen heeft betrekking op de zorgbudgetten, maar daarvoor moet Sehos bij de LAR-rechter (Landsverordening Administratieve Rechtspraak) zijn. Bij de huidige stand bestaat er volgens de rechter geen grondslag om het Land te verplichten een hoger zorgbudget toe te kennen. Overigens heeft Sehos zich recent gewend tot de bestuursrechter.
Overige vorderingen, zoals die van de arts-assistenten (3,7 miljoen), moet Sehos beter onderbouwen. Dat geldt ook voor de exploitatieverliezen van Poli Nobo (8,25 miljoen). Het Land claimt overigens tegenvorderingen, waardoor al met al niet kan worden gezegd dat deze vordering ‘voldoende hard is’ om in kort geding te kunnen toewijzen. Aldus het vonnis.