Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Er is van de zijde van de raad van toezicht (RvT) van ACU ‘geen conflict met het (voormalige) bestuur’, zo verklaarde advocaat Frank Kunneman gisteren namens de RvT tijdens een kort geding.

,,Er is geen sprake van ‘kampen’, zoals in de media wordt gesuggereerd. En er is al helemaal geen coup gepleegd. Er is wél een al jaren bestaande ernstige zorg over de slechte kwaliteit van het bestuur van ACU. Alle alarmbellen rinkelen bij ACU.”
Bij afwezigheid van enige verbetering hebben de RvT en de leden van ACU ‘hun toevlucht moeten nemen’ tot de hen statutair ter beschikking staande middelen om in het belang van deze grootste algemene spaar- en kredietcoöperatie van Curaçao goed bestuur te bewerkstelligen.
De leden hebben hun wil kenbaar gemaakt tijdens de bijzondere algemene ledenvergadering (BALV) van 21 juli 2019: met 224 stemmen vóór en 54 stemmen tegen hebben zij duidelijk gemaakt dat zij bepaalde personen - namelijk degenen die het kort geding zijn begonnen tegen de RvT-leden - niet als bestuurslid van ACU wensen.
Uit de statuten volgt, aldus Kunneman, die geldt als autoriteit op het gebied van corporate governance, dat bestuursleden ‘te allen tijde door de ALV kunnen worden ontslagen of geschorst’.
,,De kern van deze zaak is simpel. Het belang van ACU. Niet het individuele belang van personen. Het waarborgen van een goede toekomst van ACU is de verantwoordelijkheid van iedereen hier in deze zaal aanwezig. Om dat te realiseren moeten we op basis van feiten nagaan hoe we hier terecht zijn gekomen, en wat op dit moment de beste oplossing is voor ACU om uit deze netelige situatie te komen.”
Kunneman maakte tijdens zijn betoog gebruik van een tijdlijn die in oktober 2015 begint. Dat is volgens hem belangrijk om te zien, want al lange tijd komen vanuit allerlei hoeken alarmerende signalen ‘dat het niet goed gaat met ACU’ en dat er ‘concrete actie nodig is vanuit het bestuur om het tij te keren’.
De onrust wordt veroorzaakt door minimaal vier factoren: de in toenemende mate zorgwekkende financiële situatie van ACU; het niet opvolgen van het strategisch plan 2016-2020; het gebrek aan acties van het (voormalig) bestuur en de persistente weigering om daar verandering in te brengen; en de disproportioneel grote statutaire macht van het bestuur binnen ACU.
,,Hierdoor zijn de overige organen en leden van ACU de afgelopen jaren zeer beperkt gebleken in hun controlemogelijkheden en opties om het bestuur tot actie te bewegen. Dit heeft ertoe geleid dat de leden van ACU kennelijk geen andere oplossing meer zagen dan ontslag van (een groot deel van) het voormalig bestuur.”