Van onze redactie
Willemstad - Jacob Gelt Dekker, de grondlegger van Kura Hulanda Hotel en Kura Hulanda Slavernijmuseum waarmee het daarvoor zwaar verloederde hartje Otrobanda een ware gedaantewisseling onderging, is niet meer.

De Nederlandse ondernemer en filantroop, zoals hij graag genoemd en gezien werd, die zich regelmatig - vaak terecht en regelmatig ook onterecht - kritisch uitliet over het uiteindelijk door hem geliefde Curaçao, is 71 jaar geworden. Hij leed al vele jaren aan verschillende kankeraandoeningen.
De op 22 april 1948 in Amsterdam geboren man - die later zijn fortuin verdiende met One Hour Super Photo, wat hij later aan Kodak verkocht, en met Holland Car Leasing, wat hij samen met zijn (toen al) Amerikaanse zakenpartner John Padget uitbouwde tot een keten van autoverhuurbedrijven en ook dat weer verkocht - begon rond de eeuwwisseling met Kura Hulanda.
Vanaf begin 2000 huurde en kocht Dekker op Curaçao een aantal door Stichting Monumentenzorg en NV Stadsherstel en anderen gerestaureerde panden in het historische stadsdeel Otrobanda van Willemstad. Hij liet aangrenzende panden restaureren en vestigde hier het Kura Hulanda Museum, met onder meer een indrukwekkende collectie over de trans-Atlantische slavenhandel.
Spoedig volgde de overname van Hotel Porto Paseo en het vijfsterrenhotel Kura Hulanda was geboren. Op Westpunt nam Dekker het gesloten en verwaarloosde Kadushi Cliffs over en dat werd Kura Hulanda Lodge. Met Bellevue Investment Group (BIG) werd het Desert Green House opgezet, een proefboerderij voor fruitteelt, waaronder aardbeien.
Deze onderneming redde het echter niet en ook de hotels Kura Hulanda hadden het zwaar. Meerdere exploitatiemaatschappijen gingen over de kop en uiteindelijk ook de onroerendgoedonderneming, hoewel beide hotels nog steeds gasten ontvangen.
Volgens bronnen, waaronder Wikipedia, werd bij Dekker al in 1976 schildklierkanker vastgesteld en in 2001 een melanoom. Dekker woonde lange tijd afwisselend op Curaçao, in New York, Key West en Amsterdam. Hij was ongehuwd.
,,Dekker stond aanvankelijk genoteerd met een vermogen van 230 miljoen euro in het blad Quote bij de top 500 rijkste Nederlanders, maar werd daar in 2010 uit verwijderd omdat hij zijn vermogen aanzienlijk had overdreven”, meldt Wikipedia.
Dat neemt niet weg dat hij op Curaçao zijn stempel heeft gedrukt en achtergelaten. Dekker werd daarvoor onderscheiden met de Wendel Girigori Change Award en ook kreeg hij de MCB-Prize. Als columnist publiceerde Dekker honderden columns over politiek, economie, godsdienst en filosofie; in diverse publicaties, waaronder jaren geleden in het Antilliaans Dagblad en voor Luchtvaartnieuws. Hij besprak heel wat eilandproblemen, waaronder de volgens hem door cocaïnebelangen beheerste samenleving op Curaçao.
Ook noemde hij de misdaad, de in zijn ogen aanzienlijke corruptie en slecht onderwijs als belemmering voor de economische groei. Dit kon rekenen op felle reacties van politici en de bevolking. Charles Cooper, destijds MAN-gedeputeerde en tegenwoordig MFK-Statenlid, maakte Dekker in de media ‘persona non grata’. Dit bracht hem op het idee een deel van zijn columns in boekvorm uit te brengen, onder de titel ‘Persona non grata’.
Zijn laatste boek, de reisgeschiedenis ‘The Caribbean’, verscheen vorig jaar. Vanwege zijn ziekte ging hij er toen al van uit dat hij niet meer lang te leven had, zegt zijn uitgever Liesbeth Heenk tegen de NOS. ,,Hij noemde dat boek ook wel zijn ticket naar de onderwereld.”
Begin 2018 liet hij via Facebook aan zijn volgers weten dat het ernst was met zijn ziekte. ,,Three strikes and you are out”, meldde hij. Het ging niet goed met hem en was dag en nacht afhankelijk van morfine om de pijn tegen te gaan. Mede daardoor was er eerder verwarring over zijn overlijden.
,,Hij was een bijzonder man - ondanks of dankzij zijn eigenaardigheden - en heeft veel betekend voor Curaçao”, zo kenschetst een bevriend persoon hem. Het nieuws over zijn dood werd gisteren bevestigd door zijn zakenpartner Padget. Jacob Gelt Dekker overleed gisterochtend in zijn woning in Key West. Het ging vervolgens op Curaçao en elders als een lopend vuurtje rond.