Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Het hele zorgsysteem moet op de schop. Dat blijkt uit de presentatie gisteren door de verschillende spelers in het traject van het nieuwe ziekenhuis Curaçao Medical Center (CMC). Belangrijkste doel is om kosten te besparen in de gezondheidszorg, geld dat vanuit de hele zorgsector terug moet kunnen vloeien naar het CMC dat operationeel 60 miljoen gulden per jaar duurder zal zijn dan het Sint Elisabeth Hospitaal (Sehos).
Caryl Monte van de Taskforce marktordening financiering zorgsector, legt uit dat deze hogere kosten een premieverhoging voor de basisverzekering ziektekosten (bvz) van 20 procent zouden betekenen. ,,Dat wil de regering niet invoeren, dus wordt er in de sector gekeken naar waar er bezuinigd kan worden. We zijn in het traject zoveel tegengekomen, dat we hebben moeten concluderen dat we zo niet langer door kunnen gaan en de gezondheidszorg niet-financierbaar is. De overheid draagt op dit moment bijna 300 miljoen gulden bij aan de gezondheidszorg. Het is onze taak wetten te maken die paal en perk gaan stellen aan deze kosten. Er zijn vier gebieden geïdentificeerd waar een verandering mogelijk is. Dat is ten eerste het medicijngebruik, daarnaast de kosten van verrichtingen door specialisten, ten derde de medische uitzendingen en tot slot de laboratoriumkosten waar verschillende artsen dezelfde testen aanvragen. Belangrijk bij verandering is dat deze structureel is en instanties en mensen niet meer vervallen in oude structuren.”
De medicijnkosten zijn op dit moment alleen bij de basisverzekering ziektekosten (bvz) 107 miljoen gulden per jaar. Er wordt nog teveel onnodig uitgegeven aan ‘specialité’ medicijnen in plaats van generieke medicijnen. Monte: ,,Het registratiesysteem van medicijnen zal per wet aangepast moeten worden. Nu duurt het proces voor registratie soms een jaar. Als medicijnen in andere betrouwbare landen al goedgekeurd zijn hoeven wij in principe alleen te controleren op tropenbestendigheid.” Ook het voorschrijfgedrag van artsen zal aangepast moeten worden evenals het verwachtingspatroon van patiënten die graag een middeltje voorgeschreven willen hebben. ,,En het is mogelijk”, zo voegt Freddy Curiel eraan toe, ,,op Aruba zijn de medicijnkosten 50 miljoen gulden per jaar.”
Monte vervolgt met te stellen dat binnen de specialistische zorg veel discrepantie is. ,,Er zijn specialisten binnen het Sehos in dienst, specialisten die binnen Sehos werken met een contract, buiten het Sehos en elke groep heeft zijn eigen vergoedingssysteem. We moeten dit efficiënter en evenwichtiger maken. Dit kan door het invoeren van een diagnose-behandelcombinatie (dbc). Dit is een afspraak met specialisten dat er een pakket aan verrichtingen wordt vergoed en dat er een plafond ingevoerd wordt. Dit is efficiënter en goedkoper want op dit moment kan een specialist zelf een behandelingstraject voorschrijven terwijl niemand controleert of dat wel nodig is vanwege de kennis die de arts heeft en de onkunde van zijn patiënten.”
Wat betreft medische uitzendingen geeft Monte nog aan dat die met het CMC minder zullen zijn omdat het nieuwe ziekenhuis veel meer te bieden heeft.
