Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Clift Christiaan is niet meer als adviseur betrokken bij Refineria di Kòrsou (RdK). Het contract met hem is door de overheids-nv opgezegd.
Naar verluidt zaten interim-directeur Marcelino ‘Chonky’ de Lannoy en Christiaan niet op één lijn. Errol Cova, (voormalig) vakbondsleider, is nog wel adviseur van de RdK-top.
Christiaan kwam een paar jaar terug in beeld als de opvolger van Werner Wiels, die sinds het kabinet-Asjes (Pueblo Soberano) voorzitter was van het zogeheten Multidisciplinaire Projectteam (MDPT) ten behoeve van de voortzetting en modernisering van de Isla-raffinaderij.
Met het aantreden van de regering van premier Eugene Rhuggenaath (PAR) medio 2017 werd diens vertrouweling Christiaan aangesteld als de belangrijkste trekker van het ‘Project Arawak’; de voor Curaçao cruciale zoektocht naar een geschikte nieuwe operator van de Isla en olieterminal bij Bullenbaai. Het MDPT werd opgeheven en er kwam een PMO (Project Management Organisatie), dichter tegen overheids-nv RdK aan, voor in de plaats.
Onder Christaan werd Guangdong Zhenrong Energy (GZE) - waarmee het kabinet-Whiteman op advies van Wiels in 2016 een Memorandum of Understanding (MoU) en kort daarop zelfs een Heads of Agreement (HoA) had getekend - ontmaskerd als partij die technisch (qua kennis en ervaring) noch financieel in staat was het miljardenproject op zich te nemen. Guangdong bleek zelfs niet mee te (willen) werken aan voltooiing van een due diligence.
Onderwijl ging de zoektocht verder en leek alles erop te wijzen dat Curaçao met Motiva Enterprises in de Verenigde Staten, volle dochter van het machtige Saoedische Aramco, als ‘preferred bidder’ en ‘preferred partner’ de ideale overnamekandidaat had gevonden. Totdat Motiva op 31 januari 2019 liet weten zich terug te trekken. Curaçao stond perplex en de vakbonden roerden zich; zij wilden vasthouden aan de huidige exploitant Petróleos de Venezuela (PdVSA).
Er volgden (wilde) acties, blokkades en dreigementen. De vakbonden, met Cova voorop, eisten het vertrek van Christiaan, die inmiddels persoonlijke beveiliging nodig had. Uiteindelijk kregen de Isla-bonden PWFC en APRI hun zin (van RdK en de ministerraad): de PMO-voorzitter werd aan de kant gezet en gold vanaf dat moment alleen nog als bezoldigd adviseur van RdK, waarbij Christiaan zich niet meer mocht bemoeien met Arawak. Ook Cova bleef aan als betaald adviseur van de overheids-nv, mede in verband met zijn goede (politieke) contacten met de Venezolaanse hoofdstad Caracas.
