Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Een nieuwe bestemming en functie voor het Sehos-gebouw is van levensbelang voor de Stichting Sint Elisabeth Hospitaal. In het jaarverslag 2017 voert de directie van het ziekenhuis het vastgoed aan als oplossing voor de schuldenproblematiek.

Het vastgoed is eigendom van de Stichting Sint Elisabeth Hospitaal en de marktwaarde wordt getaxeerd op 56 miljoen gulden, aldus het jaarverslag 2017. Het idee is dat gebouwen en terreinen worden overgedragen aan een nog op te richten vastgoed-bv. De bv verkoopt een minderheid van de aandelen aan een institutionele belegger en met de opbrengst daarvan kunnen de kortetermijnverplichtingen gedeeltelijk worden afgelost. Nog dit jaar, ‘tot de overgang naar het nieuwe ziekenhuis’, wil de stichting de krediettermijn naar twee maanden hebben teruggebracht. Op het moment dat de ziekenhuisexploitatie tot een einde komt, moet er voldoende werkkapitaal over zijn ‘om de aflopende termijnverplichtingen te kunnen aflossen’. ,,Vanaf dat moment is de mogelijke faillissementsdreiging afgewenteld.”
Dat Sehos in zwaar weer verkeert, is niets nieuws. In het jaarverslag noemt de Raad van Bestuur de financiële weerbaarheid van de stichting ‘zeer kritisch’. De solvabiliteitspositie is in de loop der jaren ‘volledig uitgehold’. Belangrijkste oorzaak is volgens de Sehos-directie een budget van 124 miljoen gulden dat de kosten niet dekt. Ook tegen de ministeriële beschikking voor een zorgbudget van 135 miljoen gulden voor 2018 gaat Sehos in beroep, omdat dat op basis van de begroting voor dat jaar 138,3 miljoen zou moeten zijn. ,,De uitspraak wordt in de tweede helft van 2019 verwacht.”
Ondertussen heeft het ziekenhuis in 2017 behoorlijk beknibbeld op de uitgaven. Het exploitatieresultaat is nog steeds 2,1 miljoen gulden negatief, maar voor 2016 werd nog een negatief resultaat genoteerd van 16,7 miljoen gulden. Over 2017 kwam 8,3 miljoen gulden meer aan baten binnen en waren er minder kosten dan het jaar daarvoor: 5,7 miljoen minder aan exploitatiekosten en nog eens 0,6 miljoen minder financiële lasten. Opmerkelijk is dat er aanzienlijk minder werd uitgegeven aan ‘onderhoud en aanvulling duurzame activa en artikelen’ (9,3 miljoen in 2016 en 7,7 miljoen in 2017) en aan ‘medische en verzorgingsmiddelen’ (7,1 miljoen gulden in 2016, 6,7 miljoen in 2017). Alleen de personeelskosten namen toe, van 87,3 miljoen gulden in 2016 naar 90,3 miljoen gulden in 2017.
Het jaar 2017 wordt afgesloten met een negatief werkkapitaal van 93,8 miljoen gulden. Door gebrek aan cash kan de stichting ‘niet altijd’ voldoen aan de kortetermijnschulden aan leveranciers. Daardoor is de voorraad materialen niet op peil en gebeuren aankopen ‘van benodigdheden voor onderzoek, behandeling, verpleging en verzorging op cashbasis’. ,,Deze situatie is niet bevorderlijk voor de doelmatigheid en efficiëntie van de logistieke processen van het hospitaal.”