Van een onzer verslaggevers
Willemstad - In tijden van economische crisis als gevolg van externe schokken kunnen strikte begrotingsnormen ‘contraproductief’ werken en zelfs het zicht op economisch herstel tenietdoen.
Dat zegt president ad-interim van de Centrale Bank CBCS, Leila Matroos-Lasten. Ze was gisteren te gast bij de Rotary Club Curaçao waar zij, vergezeld van medewerkers, een speech hield. Als zij spreekt over ‘externe schokken’ dan bedoelt ze in het geval van Curaçao de sterk nadelige effecten van de Venezuela-crisis op de algemene bedrijvigheid van Curaçao.
Matroos-Lasten pleit ‘daarom voor meer flexibiliteit qua begrotingsnormen in tijden van langdurige economische terugval’ veroorzaakt door ontwikkelingen van buitenaf. In dit verband spreekt de hoogste functionaris van de Centrale Bank in feite de politieke beleidsbepalers van Curaçao én de Rijksministerraad in Den Haag aan over hoe de Rijkswet financieel toezicht (Rft) door het College financieel toezicht (Cft) in bijzondere tijden zou moeten worden toegepast.
Wat de waarnemend Centrale-Bankpresident betreft op ‘flexibele wijze’ dus en minder strikt. De discussie is actueel. Curaçao kampt met een forse economische terugval als gevolg van de malaise in buurland Venezuela. Als alle nog overgebleven business met het buurland zou wegvallen dan krimpt de Curaçaose economie met circa 5,2 procent.
Om tegelijkertijd de landsbegroting op orde te houden - iets waar het Cft streng op toeziet - moet de overheid echter de hand op de knip houden en zelfs snijden in uitgaven. Dit terwijl, aldus Matroos-Lasten, de private investeringen die nodig zijn om de economie aan te zwengelen vereisen dat ook de overheid investeert in zaken als infrastructuur en mensen. Een ‘groeistrategie voor de toekomst’ dient volgens haar gepaard te gaan met dit soort publieke-sectorinvesteringen.
Daarmee gaat Matroos-Lasten een stap verder dan eerder toen zij bij de publicatie van het jaarverslag 2017 stelde dat Curaçao (en Sint Maarten) al geruime tijd ‘klem zitten’ in een omgeving van lage economische groei, terwijl de overheden niet over de financiële middelen beschikken om deze investeringen te verrichten.
