Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De verzoeken van Insel Air tot ontbinding van de arbeidsovereenkomsten met twaalf MD-piloten is door het gerecht afgewezen.
Naar verluidt heeft de nieuwe directeur, Jan Heppener, deze groep vliegers gisteren toegezegd te kunnen blijven. De directie was gisteren echter niet beschikbaar voor een toelichting.
Insel stelde in de rechtszaak, die onder de vorige directeur was gestart, dat het zogeheten lifo-beginsel (‘last in/first out’) in dit geval niet hoefde te worden toegepast, omdat alle arbeidsplaatsen voor de functie van MD80-piloot zijn komen te vervallen omdat de MD-vloot niet langer wordt gebruikt. Ook stelde Insel zich op het standpunt dat zij op grond van haar ongunstige financiële situatie goede redenen had om van het lifo-beginsel af te wijken.
De rechter ziet dat anders. Het enkel vervallen van de MD80-vloot brengt niet zonder meer met zich mee dat alle piloten die laatstelijk werkzaam waren op dat type toestel in aanmerking komen voor ontslag. Overwogen is dat Insel niet voldoende gemotiveerd heeft gesteld dat de functies van MD80-piloot en piloot Fokker 50 - waarmee Insel momenteel vliegt - wat betreft de inhoud, de vereiste kennis, vaardigheden, competenties en niveau niet gelijkwaardig zijn.
Uit een door Insel overgelegde lijst met namen, functies, geboortedata, data indiensttreding en salaris van de in dienst zijnde piloten volgt dat de arbeidsovereenkomsten van deze piloten bij toepassing van het lifo-beginsel geen van allen voor ontbinding in aanmerking zouden komen. Insel stelde echter dat er geen geld is voor de vereiste omscholing, en dat zij momenteel voldoende ‘geschoolde’ Fokker 50-piloten heeft die zonder extra kosten op dat toestel kunnen worden ingezet.
Toch zijn later door Insel vier piloten in dienst genomen. Dat er geen vacatures waren voor de functie van piloot op een ander type vliegtuig kan aldus niet worden gezegd, aldus het gerecht. Dat de later in dienst genomen piloten veelal een lager salaris ontvangen, hetgeen op termijn een kostenbesparing oplevert, is in beginsel geen gegronde reden om van het lifo-beginsel af te wijken.
Hier komt bij dat Insel de door haar gestelde hoogte van de omscholingskosten - tegenover hetgeen de piloten in het kader daarvan hebben aangevoerd - onvoldoende nader heeft toegelicht. Aldus het vonnis.
Voorts is overwogen dat uit de door Insel zelf overgelegde stukken blijkt van het voornemen om op korte termijn haar vloot uit te breiden, terwijl niet is gesteld of gebleken dat de onderhavige piloten in dat geval de kans zal worden geboden de arbeidsrelatie te hervatten. Een dergelijke voorwaarde kan in een ontbindingsprocedure bij het gerecht niet worden opgelegd.
De conclusie is dat Insel onvoldoende heeft gesteld om te kunnen concluderen dat zij het lifo-beginsel niet heeft hoeven toepassen bij de selectie van voor ontslag voor te dragen piloten, terwijl vaststaat dat zij dit beginsel niet heeft gehanteerd. Aldus kan vooralsnog niet worden vastgesteld dat de arbeidsovereenkomst met de piloten voor ontbinding in aanmerking komen, zodat deze verzoeken zijn afgewezen, met veroordeling van Insel in de proceskosten.
