Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De kleurrijke drijvende markt in Punda is niet meer. Na 101 jaar deel te hebben uitgemaakt van de binnenstad, zijn gistermiddag de laatste vier Venezolaanse barkjes vertrokken naar thuishaven La Vela de Coro, ditmaal voor onbepaalde tijd.
De Venezolaanse handelaren verlieten Curaçao met zwaar gemoed. De gezamenlijke bemanning van de vier boten, dertig man sterk, koesterde de hoop dat de Curaçaose overheid toestemming zou verlenen om langer dan de voor de handelaren toegestane twee maanden op het eiland te verblijven. Maar die toestemming kwam er niet.
Sinds de Venezolaanse president Nicolás Maduro op 5 januari de grens met Curaçao, Aruba en Bonaire sloot, was er geen aanvoer meer mogelijk van verse groenten en fruit van plantages in de kuststreek van de staat Falcón, op zo’n zeventig kilometer afstand van Curaçao. Deze familiebedrijven leveren al sinds generaties groente en fruit aan de Curaçaose gemeenschap.
Elk barkje is eigendom van meerdere personen, veelal familieleden, die elk een aandeel in de boot hebben, en in de handel van de opbrengst van de plantages van hun familie in Falcón. Terwijl de voorraad groente en fruit aan de werf op Curaçao slonk, na de sluiting van de grens, gingen de handelaren naarstig op zoek naar verse producten op het eiland, om deze met minimale winst te verkopen. Onder het motto: beter iets dan niets.
,,Hoe moet ik nu mijn familie onderhouden?,” klaagde Angel Delgado, die tot gisteren had kunnen blijven, maar in de eerste week van februari samen met de bemanning van zijn boot besloot te vertrekken. ,,Hier verdien ik vrijwel niets, en in Venezuela nog minder, maar daar ben ik tenminste bij mijn familie”, zei Delgado, die al 22 jaar om de paar maanden heen en weer pendelde naar Curaçao om de opbrengst van de plantage van zijn familie te verkopen. Hij kon er tientallen familieleden van onderhouden, en de laatste jaren steunde hij ook steeds meer vrienden en bekenden financieel.
Volgens Delgado leefden In Venezuela circa 30.000 mensen van de drijvende markt op Curaçao. De kapiteins van de vier boten die gisteren vertrokken, hadden gehoopt de ligplaatsen aan de Sha Caprileskade te behouden voor nieuwkomers uit Venezuela, de wisseling van de wacht die van oudsher heeft plaats gevonden, waardoor er altijd twaalf barkjes aan de kade lagen. Het mocht niet zo zijn. Alle rolluiken zijn neergelaten, de Sha Caprileskade biedt een troosteloos aanzicht.
