Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De Raad van Advies (RvA) vindt dat de Landsverordening (Lv) Dierenwelzijn niet direct en compleet ingevoerd kan worden, maar dat dit gefaseerd moet gebeuren. Er is eerst een mentaliteitsverandering nodig en bovendien vereist de wet een uitvoerings- en controleapparaat, wat op dit moment niet begroot is.

De RvA deelt de mening van de initiatiefnemers van de Lv Dierenwelzijn niet dat er binnen de Curaçaose samenleving een algemeen levend besef is dat hulpbehoevende dieren tegemoet gekomen moeten worden. Ook gelooft de RvA er niet in dat de dierenhouders geneigd zullen zijn zich aan alle regels in het wetsontwerp te houden. Als voorbeeld stelt de RvA dat in het ontwerp staat dat water elke twee uur ververst moet worden, dat honden aan de ketting ieder uur vrij moeten rondlopen en dat de voeding van de hond of kat overeenkomstig de caloriebehoefte van het dier zal plaatsvinden. De wet vergt volgens de RvA een proactief toezicht, een daadwerkelijk sanctioneren van overtredingen en het kweken van een besef dat dieren meer zijn dan ‘een zaak’. ,,Dat laatste is een proces van bewustwording waarbij het continu verschaffen van informatie via de media of andere kanalen een doorslaggevende rol speelt. Dat daarbij ook de jeugd betrokken wordt, acht de Raad van uiterst belang.” Er zou volgens de raad een informatieparagraaf in de wet moeten worden opgenomen. ,,Denk daarbij onder andere aan publiciteit, voorlichting en scholing”, zo stelt de RvA voor.
Dat op Curaçao onvoldoende besef is voor de hulpbehoevendheid van dieren legt de raad zo uit: ,,Het schrijnend probleem van zwerfhonden en zware mishandeling en verwaarlozing van honden waarmee instanties als Curaçao Animal Rights Foundation (Stichting Carf) dagelijks mee te maken hebben, geven een indicatie dat het besef dat ook aan dieren hulp moet worden aangeboden, op Curaçao over het algemeen niet voldoende leeft. Dat geldt in even sterke mate voor katten waarmee onder andere ‘Hulp voor Alle Dieren’ op Curaçao mee te maken heeft. De uitvoerbaarheid en daarmee de effectiviteit van het ontwerp worden bemoeilijkt, doordat betrokkenen thans onvoldoende beseffen dat voor dieren op een in het ontwerp omschreven wijze gezorgd moet worden.”
De RvA is daarom voorstander van het gefaseerd invoeren van de wet. Dat stelt namelijk de verantwoordelijke minister in staat om te zorgen voor doelmatige en doeltreffende informatie aan burgers met het oogmerk om een duidelijke mentaliteitsverandering teweeg te brengen. En, zo stelt de RvA, hiermee wordt ook ruimte geschapen om zorg te dragen voor een gedegen uitvoeringsapparaat, van toezicht en handhaving. ,,Daarmee wordt de kans reëler dat het beoogde doel van het ontwerp zoveel mogelijk bereikt zal worden.”
In het wetsontwerp wordt ook het beroep van dierenarts gereguleerd. Daarvan vindt de raad dat dit in een afzonderlijke landsverordening moet worden opgenomen.