Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Zwemmen met schildpadden. Het lijkt de ultieme droom van snorkelaars en zwemmers die Playa Piskadó op Westpunt bezoeken. De zeeschildpadden daar zijn uitgegroeid tot echte publiekstrekkers. Dagelijks bezoeken zwemmers en snorkelaars de baai om hen te bewonderen. Maar de populariteit van de zeeschildpadden lijkt zich tegen hen te keren.

Veel bezoekers willen namelijk met de dieren zwemmen of hen zelfs aanraken. Maar de schildpadden zijn daar niet van gediend.
Bij Playa Piskadó op Westpunt zijn sinds kort borden onthuld waarin bezoekers worden opgeroepen de beschermde zeeschildpadden vooral niet aan te raken. ,,Snorkelaars willen met de schildpadden zwemmen. Dat vinden ze leuk en fijn, maar schildpadden komen als ze dat willen vanzelf jouw kant op. Je hoeft ze niet te achtervolgen, ze zijn van nature nieuwsgierig. Met de borden die wij bij de baai hebben geplaatst, willen wij mensen ervan bewust maken dat ze de dieren vrij moeten laten zwemmen. Ons advies is: raak de dieren niet aan en geef hen ook niet te eten”, aldus Sabine Berendse, directeur van de Sea Turtle Conservation Curaçao (STCC).
De schildpadden krijgen traditiegetrouw afval van de vers gevangen vis van de vissers bij Playa Piskadó. ,,Zodra zij het geronk van de motoren horen van de boten die aan land komen, zwemmen de schildpadden naar de aanlegsteiger. Dat doen ze ook in de middag, zo rond 13:00 uur, wanneer zij eigenlijk een dutje doen. Dan komen ze toch af op de verse vis,” zo legt Ard Vreugdenhil van STCC uit.
,,De regelmatige aanvoer van vers voedsel heeft ertoe geleid dat de schildpadden zelfs een beetje dik zijn uitgevallen. De dieren eten geen brood, ze eten verse vis of algen. Daarom is het jammer dat mensen hen stukjes brood voeren”, zo merkt Berendse op.
Een visser vertelt van schildpadden die, terwijl de vissers aan land komen, bij de boot rondhangen totdat ze wat voedsel toegeworpen krijgen. ,,Ik heb aan de vissers gevraagd om hen geen vis te geven. Zo raken de dieren gewend aan mensen en dat moeten wij niet hebben, het is bekend dat stropers het op hen hebben gemunt.”
Sunshine Livingston, eigenares van restaurant Sol Food op Westpunt, is de drijvende kracht die mensen benaderde voor middelen om de borden te maken en te plaatsen. Bij de officiële onthulling van de borden door visser Marco Boelbaai, vertelt Livingston dat zij al tien jaar op het eiland woont. ,,Ik ben opgenomen in de familie van Westpunt en beschouw mezelf ook als een deel ervan. Ik ben blij met alle sponsoren die het mogelijk hebben gemaakt dat er borden zijn in zes verschillende talen.”
Visser Boelbaai, de nestor onder de vissers van Playa Piskadó, onthult de borden officieel met het doorknippen van bruin pakpapier die over de borden zijn geplaatst. ,,Vroeger zag je hier nog verschillende soorten zeeschildpadden, zoals de karetschildpad of kawama schildpad. In mijn tijd kenden we de verschillende soorten bij naam maar de jonge vissers weten niet veel over de dieren”, zo vertelt Boelbaai na afloop.
Bij de borden zijn ook foto’s geplaatst van de schildpadden en de namen die zij van STCC hebben gekregen. De namen variëren van One eye bandit en Boss tot de meer poëtische Eternity. Bij de onthulling hebben de vissers het plan gelanceerd om de dieren als achternaam de naam van een van hen te geven. Dus bijvoorbeeld Boss Marco of Hook Cchi.
Na de onthulling was er voor de aanwezige sponsoren, de vissers, het publiek en medewerkers van STCC een buffet van fruitsalade, pastechi’s, koekjes, snacks en fruitpunch. Iedereen is blij met het initiatief. Een visser vertelt over de keer dat hij vanaf zijn boot zag hoe twee mannen de zee inliepen en een zeeschildpad meenamen. ,,De dieven waren geen mensen van Westpunt. Wij waren te ver met de boot om iets te doen. Zij hebben geluk gehad, als wij aan land waren geweest dan hadden wij de dieven een flink pak slaag gegeven.”
Dat de zeeschildpadden echt met rust gelaten willen worden, bewijst het verhaal van de vrouw bij een van de visrestaurants op het strand. ,,Het is een goed initiatief. Een paar maanden geleden kwam er een toerist bij mij. Die persoon wilde een schildpad vastpakken maar het dier hapte de toerist in de zij. De toerist vroeg of ik iets tegen de hap had.”