Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Het SDK-zwembad heet sinds gisteren ‘Pisina Enith Brigitha’. Daarmee krijgt de Curaçaose topzwemster uit de jaren zeventig een passende erkenning op haar geboorte-eiland.
In november verschijnt er ook een boek over haar zwemcarrière: ‘Brons met een gouden rand’, geschreven door Jeannette van Ditzhuijzen.
Brigitha zwom supersnel, maar had de pech dat haar rivales uit de DDR (het toenmalige Oost-Duitsland) van staatswege doping toegediend kregen en daardoor nog sneller zwommen. Zo werd zij op de Olympische Spelen van Montreal, in 1976, derde op de 100 meter vrije slag. Het goud en het zilver gingen naar de Oost-Duitse meisjes Kornelia Ender en Petra Priemer. Als het Internationaal Olympisch Comité deze oneerlijk verdiende gouden medailles van Ender en Priemer achteraf had afgepakt, zou Brigitha voor deze afstand met goud naar huis zijn gegaan. Met evenveel recht zou ze zilver hebben gewonnen op de 200 meter vrije slag in plaats van brons.
Brigitha’s carrière begon op Curaçao, waar ze als dertienjarige de race van 2,5 kilometer op het Spaanse Water won. Ook in de twee jaren daarna tikte ze als eerste aan bij deze wedstrijd. Op de Koninkrijksspelen scoorde ze tussen 1967 en 1970 tweemaal zilver en tweemaal goud voor de Nederlandse Antillen.
Toen de familie Brigitha in 1970 naar Nederland vertrok, nam Brigitha’s carrière pas echt een vlucht. Twee jaar later al nam ze deel aan de Olympische Spelen van München, waar ze vijf keer in de finale stond. En dat alles zonder stimulerende middelen of spierversterkers. In het boek staat Eniths gevecht tegen de DDR-doping centraal, maar wordt ook haar jeugd op Curaçao beschreven. Het boek wordt geïllustreerd met diverse foto’s uit Eniths carrière.
