“Welkom bij PLM, en nee, dat is geen nieuwe politieke partij.” Het was een onschuldig grapje van MC Frans Heiligers, die zaterdagavond het concert van de Vernon Chatlein-groep bij elkaar praatte. Vlug voegde hij eraan toe dat PLM voor ‘Peace, Love & Music’ staat, de naam van Chatleins nieuwste cd, die in het Avila Hotel haar wereldpremière beleefde.
Geen politieke partij nee, maar je zou ons eiland, dat zich momenteel weer laat wurgen door maatschappelijke tegenstellingen, meer van dit soort avonden toewensen.
De La Belle Alliancezaal van het Avila Hotel zat bomvol afgelopen zaterdag. Dat betekent niet automatisch dat het een makkelijke avond wordt voor de muzikanten. De zaal is misschien heel geschikt voor de klassieke concerten die er in de regel gehouden worden, voor een zevenkoppige band met percussie is de akoestiek nogal een uitdaging. Maar daar had niemand het meer over tegen half elf, toen honderdveertig mensen vrolijk neuriënd het pand verlieten. Vernon Chatlein had met zijn hoopvolle boodschap van ‘Peace, Love and Music’ de harten van het Curaçaose publiek veroverd.
Dat is een prestatie van formaat als je bedenkt dat de formatie die zaterdag op het podium stond, pas twee dagen ervoor met elkaar had kennisgemaakt. Chatlein koos ervoor om de dichter Juan Carlos Goilo en zangeres Amber Nijman, waarmee hij in Nederland de formatie ‘Vanta’ vormt, aan te vullen met zijn Curaçaose leermeesters. Met Randal Corsen op piano, Eric Calmes op bass en Ernie Gregorius als percussionist had Chatlein de absolute muzikale top van het eiland om zich heen staan. En alsof dat nog niet genoeg was, verzorgde Godwin Louis op sopraan- en altsax de blaaspartijen. De Haïtiaans-Amerikaanse saxofonist, waarmee Chatlein zes jaar geleden voor het eerst speelde, bleek een sensationele blazer te zijn.
Het concert begon aanvankelijk wat aarzelend. Tijdens het eerste nummer ‘Peace, The Journey’ was te horen dat samen muziek maken soms ook gewoon hard werken is. Het fijne samenspel van percussie, zang en de ritmesectie kwam nog niet uit de verf. Het was zoeken naar de formule die van ‘Peace, Love & Music’ een album maakt met zo’n bijzonder geluid. Maar dat gold misschien ook wel voor het publiek, dat moest wennen aan het bijzondere karakter van de band en de gelaagdheid van de muziek. Het was uiteindelijk de interactie tussen Randal Corsen en Godwin Louis, die elkaar heel goed wisten te vinden, die het concert over het dode punt heen tilde.
Chatlein heeft twee jaar over de opnames van zijn nieuwe album gedaan. Die zorgvuldigheid kwam goed tot uitdrukking tijdens het concert. De nummers waren opgedeeld in drie secties: de Peace-, Love- en Music-sectie werden allemaal ingeleid door Chatlein zelf en door dichter Juan Carlos Goilo. De boodschap van liefde, verbroedering en de helende kracht van muziek werd overtuigend neergezet door Goilo, en hij hielp het publiek ermee om de muziek in het juiste perspectief te zetten. Dat betekent trouwens niet dat het een topzware avond was: met ‘Danza pa Baila’ in de Peace-sectie liet Chatlein direct horen dat poëzie en muziek verbinden heel opzwepend kan klinken. Tegelijkertijd begon het publiek in zijn heupen te voelen dat de percussionist heel geslaagd Curaçaose ritmes aan jazz verknoopt.
In het middengedeelte, waarin de liefde centraal stond, kwam de persoonlijkheid van Vernon Chatlein als bandleider het beste tot zijn recht. Dat hij in staat is om enorm lyrisch te componeren werd duidelijk in het nummer ‘Illusive Dream’, heel smaakvol ingeleid door Randal Corsen en vocaal prachtig begeleid door Juan Carlos Goilo en met name Amber Nijman, die naarmate het concert vorderde de schroom steeds verder van zich afwierp. Godwin Louis zette op sopraansax het thema zo gevoelig en virtuoos neer, dat het niemand ongeroerd liet. Dat herhaalde hij op het nummer ‘Hilltop Dr. S’, een eerbetoon aan Chatleins muzikale metgezel, de pianist Gino Rosaria. Wervelend blies de saxofonist zich door de compositie heen, waarbij hij in de verte deed denken aan een moderne Cannonball Adderley, zó goed.
Ondertussen hadden vader en moeder Chatlein het nieuwe album gedoopt en was de zaal klaar voor ‘Music’, het sluitstuk van Chatleins optreden. In ‘Telelé’ maakte Vernon Chatlein van het publiek een 140-koppig Tambú-koor. Kort daarna liet hij Randal Corsen en Eric Calmes stralen in ‘Con Alma’, het meesterstuk van trompettist Dizzy Gillespie en percussionist Chano Pozo. Het was een kniebuiging van de percussionist naar zijn leermeesters uit de Latin jazz. Datzelfde kan gezegd worden van ‘El Manisero’, de bekende Cubaanse Són van Moises Simons waarmee hij eer bewees aan zijn formatieve jaren in Cuba. Op dat moment zat niemand meer op zijn stoel, zeker niet nadat Godwin Louis spontaan besloot met zijn sopraansax nogmaals een Tambú in te zetten. Nergens anders was op dat moment meer ‘Peace, Love & Music’ te vinden.
Chatlein verzorgt vanavond met zijn groep nog een workshop aan de UoC. Daarna vertrekt hij weer naar Europa om zijn album te promoten en om nieuwe projecten te starten. Hij laat Curaçao hoopvol en positief gestemd achter. Dat konden we wel gebruiken.
