Van onze correspondent
Den Haag - ,,Wie moeten wij bellen als zich een volgende integratiecrisis aandient?” Die prangende vraag van directeur Fatma Ozgümüs van Vluchtelingen Organisaties Nederland (VON) illustreert de spilfunctie die Walter Palm 35 jaar lang vervulde in het Nederlandse integratiebeleid.
De in 1951 op Curaçao geboren Palm is deze week met pensioen gegaan. Sinds hij in 1982 bij het ministerie van Binnenlandse Zaken in dienst trad, heeft hij zijn stempel gedrukt op wat toen nog het minderhedenbeleid heette. Hij diende maar liefst twintig ministers met uiteenlopende opvattingen over het omgaan met eerste en tweede generaties nieuwkomers. Als er weer een wisseling van de wacht was, relativeerde Palm de impact met de gevleugelde woorden: ,,Je hebt een regeerakkoord en je hebt de werkelijkheid.”
Donderdag bood het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (waar de Directie Integratie en Samenleving sinds 2014 onder valt) hem als bij verrassing ter afscheid een minisymposium aan. Om te benadrukken wat Palm voor hen heeft betekend, waren in de Glazen Zaal in Den Haag alle organisaties van Nederlanders met een migrantenachtergrond vertegenwoordigd. Sprekers waren naast Ozgümüs oud-hoogleraar Migratie en Integratie prof. dr. Han Entzinger, voormalig voorzitter van het Overlegorgaan Caribische Nederlanders Roy Pieters en huidig Ocan-voorzitter John Leerdam.
De sprekers roemden Palm als medearchitect van het landelijk minderhedenoverleg (LOM) waarmee Nederland zich internationaal de reputatie van ‘gidsland’ op het gebied van integratie verwierf. Dankzij het vertrouwen dat hij bij migrantenorganisaties genoot, wist hij op cruciale momenten - zoals bij de moord op Theo van Gogh, de film Fitna van Geert Wilders en de aanslag op de Twin Towers - de oplopende spanning beheersbaar te houden. ,,Wie moeten wij nu bellen?” vatte VON-directeur Ozgümüs zijn betekenis samen.
Namens de Curaçaose regering woonde plaatsvervangend Gevolmachtigde minister Anthony Begina het afscheid van Walter Palm bij. De telg uit de beroemde Curaçaose muziekfamilie kan zich nu volledig wijden aan zijn andere passie: het schrijven van gedichten, korte verhalen en toneelstukken.
