Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Uit een onlangs gedane aangifte bij het Openbaar Ministerie (OM) blijkt dat er op grootschalige wijze fraude zou zijn gepleegd door het Multidisciplinair Managementteam (MDPT) en de Refineria di Kòrsou (RdK).

De persoon die aangifte doet heeft jarenlang bij Curaçao Refinery Utilities (CRU) gewerkt en beschikt over de administratie van het MDPT. Deze persoon legde eerder al een verklaring af over het wanbeleid bij onder andere RdK in het kader van de lopende enquêteprocedure. En omdat het beklag bij politici niet leidde tot een verandering, is het OM als ‘last resort’ benaderd ‘om het tij te keren’.
De aangifte begint met het uitspreken van de grote twijfel aan de kundigheid van de voorzitter van het MDPT, Werner Wiels, die in 2013 door Ivar Asjes werd aangesteld. Wiels werkte eerder als directeur bij het Amfo-fonds en werd daar weggestuurd vanwege fraude. Ook heeft Wiels laakbaar gehandeld als commissaris bij Aqualectra, zoals uit de enquêteprocedure mag blijken, aldus de aangever. Ook José van den Wall Arnemann bij RdK wordt in twijfel getrokken. Hij was volgens de aangever niet de meest geschikte directeurs-kandidaat, maar Asjes drong aan op zijn benoeming.
,,De opzet van Asjes hierbij lijkt duidelijk: benoem een zwakke directeur bij RdK die makkelijk de gewenste kant opgestuurd kan worden. Organiseer het MDPT verder op zo’n manier dat met minimale controle enerzijds maximale financiële middelen ter beschikking gesteld worden, en zet daar iemand naar jouw gading neer, ook al is die persoon daartoe niet geschikt”, zo staat in de aangifte, die in handen is van het Antilliaans Dagblad.
Uit de aangifte blijkt dat er veelvuldig vriendjespolitiek bedreven is. Zo wordt verslag gedaan van toen de voormalige minister van Sociale Ontwikkeling, Arbeid en Welzijn (Soaw), Jean-Marie Francisca (PS), het veld moest ruimen. Toen moest er volgens de aangever ‘iets geregeld’ worden. Zij werd opgenomen in het MDPT. Later vertrok zij weer, waarschijnlijk om niet beticht te worden van vriendjespolitiek. Maar toen werd haar partner, bewaker van beroep, als consultant ingeschakeld via zijn voor deze gelegenheid opgerichte eenmanszaak. Als bijlage wordt de oprichting bij de Kamer van Koophandel (KvK) overlegd, evenals een kopie van een cheque van 13.200 gulden aan deze ‘consultant’. Volgens betrokkenen is de partner van Francisca nimmer bij het MDPT gezien, aldus de aangifte.
Ook een commissaris van de Raad van Commissarissen (RvC) van RdK zou gespekt worden door de betaling van een IT-bedrijf van een familielid van deze commissaris, die ‘opgeklopte facturen’ presenteert. Hoewel de aangever de facturen kan terugvinden in de administratie voor dit familielid, is er geen ‘bewijs dat er ook daadwerkelijk via spookfacturen naar die commissaris geld gesluisd wordt’. Toch reden, volgens de aangever, om het een en ander nader te onderzoeken.
Dan wordt in de aangifte nog melding gedaan van de doorbetaling van een vergoeding van 7.500 gulden per maand aan een ex-MDPT-lid dat naar Australië is verhuisd.
Met bewijsstukken onderbouwd, lijkt er verder ‘gerotzooid te zijn met reiskosten’ van Werner Wiels die naar Puerto Rico vertrok en daarvoor een cash voorschot kreeg van 3.720 dollar voor de hotelkosten. Om vervolgens daar met een creditcard van Van den Wall Arnemann deze hotelkosten te betalen. Naar zeggen zou dit later ‘verrekend’ worden.
Verder blijkt uit de administratie dat het MDPT gebruik heeft gemaakt van diensten van Sybe Financial Services, het bedrijf van de inmiddels ‘veroordeelde oplichter’ Jacobus Jacobs ‘die een spoor van faillissementen achter zich heeft gelaten’. Ook bij Aqualectra werd Jacobs, toentertijd met Wiels in de RvC, ingeschakeld, waarover toen veel ophef was.
De aangifte vervolgt: ,,Uit de overlegde administratie blijkt verder dat het MDPT aanzienlijke bedragen aan stichting Fundashon pa Deporte i Responsabilidat Sosial (FDRS) betaald heeft. Waar slaat dit op? Het sponsoren van stichtingen staat volledig buiten de doelstelling en taakomschrijving van het MDPT en dit duidt ook op zijn minst op misbruik van fondsen.”
Uit de aangifte blijkt ook dat de ‘Latina-vriendinnen’ van zowel Wiels als van Van den Wall Arnemann ook mooie functies krijgen toebedeeld. Zo wordt ene Flor Maria Ramirez Ortiz betaald voor werkzaamheden die onbekend blijven. Haar dochter Monica Joanna Saavedra Ramirez komt te werken bij CRU. Zij zou eerst als juriste worden aangesteld, spreekt geen Nederlands noch Engels, maar wordt dan uiteindelijk als secretariële ondersteuning aangenomen. Het bedrijf dat haar ‘uitzendt’ heeft er echter moeite mee, waarna de vrouw direct in dienst komt van RdK/MDPT, tegen een loon van meer dan 12.000 gulden per maand. ,,Wat voor werk zouden deze dames overigens doen dat niet door lokale mensen gedaan zou kunnen worden?”, zo vraagt de aangever zich af.
Bij de laatste verkiezingen, waarbij Ivar Asjes met zijn nieuwe partij geen zetels wist te behalen in de Staten, stond Tania Henriquez op de lijst. Zij zou nu als PR-medewerker werken bij MDPT, voor een loon van 8.500 gulden per maand, terwijl er al een PR-medewerker is. ,,Dit lijkt ook een geval van vriendjespolitiek en verkwisting van gemeenschapsgelden”, zo wordt geconcludeerd.
Verder zou Angelo Meyer van de vakbond PWFC een bedrag van 40.000 gulden betaald hebben gekregen voor een weekendje Venezuela, waar hij andere vakbonsfiguren zou ontmoeten.
,,De bedragen die door het MDPT aan consultants betaald worden, lijken overigens ook buitensporing”, zo wordt vervolgd. ,,Zo is blijkens de bijgevoegde administratie alleen al aan KPMG, in een periode van acht maanden, 800.000 dollar betaald. Hiernaast zijn vele tonnen aan verschillende advocaten en adviseurs betaald.”
De aangever concludeert dan ook: ,,Het moge duidelijk zijn dat in deze periode, waarbij de toekomst van de raffinaderij en Bullenbaai op het spel staat, RdK en het MDPT een sleutelpositie innemen. Ik acht het uitermate onwenselijk en zelfs schandalig dat bij RdK en het MDPT ongeschikte en mogelijk corrupte figuren het voor het zeggen hebben.”