Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Het ministerie van Verkeer, Vervoer en Ruimtelijke Planning (VVRP) wordt overspoeld met bezwaarschriften. VVRP-minister Suzy Camelia-Römer (PNP) heeft een jurist in dienst genomen om ‘de lawine van juridische zaken’ af te handelen.

Het gaat om rechtszaken, klachten via de ombudsman en verzoeken op basis van de Landsverordening Administratieve Rechtspraak (LAR). Camelia-Römer vindt de enorme hoeveelheid aan bezwaarschriften een reden te meer om wat meer tijd te nemen voor het doorvoeren van veranderingen van het Eilandelijk Ontwikkelingsplan (EOP). Na 20 jaar zijn er te veel problemen en onduidelijkheden over de wetgeving. ,,Men wordt boos als ik geen vergunning geef voor de bouw van een huis in een rooi.” Bepaalde zaken kunnen op korte termijn worden opgelost, maar daarnaast is er een langer traject waarbij serieus geluisterd moet worden naar belanghebbenden. ,,Het gaat om fundamentele veranderingen van de ruimtelijke invulling van het eiland, daarvan vormt het stedelijk gebied maar een klein onderdeel”, zegt Camelia-Römer. ,,Dan moet je belangengroepen een stem geven.”
Vorige week kondigde de VVRP-minister in de Staten aan dat het EOP zo snel mogelijk wordt vernieuwd en een onderdeel vormt van het nieuwe regeerakkoord. Recreatie, natuurbehoud en wonen worden opnieuw bekeken. Daarmee gaf Camelia-Römer gehoor aan verschillende partijen in de Staten die vragen om een totale revisie van het EOP in plaats van alleen wijzigingen voor Oostpunt. Het plan bestaat al 20 jaar maar werd nooit geëvalueerd, terwijl dit elke vijf jaar had moeten gebeuren.
Minister Camelia-Römer vindt ook dat het EOP moet worden aangepast. Maar dat moet wel gebeuren vanuit een langetermijnvisie voor het eiland. ,,Als we vinden dat het aantal inwoners moet groeien van 160.000 naar 300.000 dan moeten we ons ook afvragen waar al die mensen gaan wonen. Wat betekent dat voor het wegennet? Dat vraagt nu om visionaire beslissingen.”
Het ministerie heeft lokale deskundigen ingeschakeld en de hulp gevraagd van het kantoor voor projectdiensten van de Verenigde Naties, Unops, voor het op een duurzame manier doorvoeren van de veranderingen. Het EOP mag wat Camelia-Römer betreft wat verfijnder worden geformuleerd, met een meer flexibele benadering. Zij noemt als voorbeeld de eigenaar van een landhuis die geen geld heeft om dat uit eigen middelen te onderhouden. ,,Dan moet de wetgeving zo flexibel zijn dat zo iemand kans heeft iets te ondernemen, zonder dat de relevante historische waarde van het monument verloren gaat.”