Door Maartje Bressers
Willemstad - Een stapel oude dozen, lappen stof, plastic rollen en andere materialen waarvan niemand gek opkijkt als ze langs de kant van de weg liggen, staan deze woensdag opgehoopt op de bovenste verdieping van het oude winkelpand Casa Moderna. Aan veertien jongeren de taak om van de afvalhoop een theaterdecor te maken.
Bij het zien van de berg rommel, lijkt dat een onbegonnen taak, maar een kleurrijk kartonnen huisje dat in de hoek van de zaal staat, verraadt dat van het afval een hoop te maken is.
Sommige jongeren uit de groep krijgen al theaterles bij Teatro Kadaken, maar voor een aantal is het helemaal niet zo vanzelfsprekend om met toneelspelen bezig te zijn. Bijvoorbeeld door hun achtergrond. Stichting Rauw geeft de jongeren drie weken theaterlessen en brengt ze ook meteen het nodige bij over het onderwerp duurzaamheid. ,,Theater hoeft niet duur te zijn. We creëren bewustzijn bij de kinderen over wat je bijvoorbeeld kunt doen met afval”, vertelt Remi Walsarie (26), van Stichting Rauw. Samen met Kim Schönhage (25), Ilse Peeman (31) en Mike Witjes (24) vertrok hij twee weken geleden van Nederland naar Curaçao om het project uit te voeren. Het viertal leerde elkaar kennen bij de opleiding Theaterdocent aan de ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten en vertrok dit jaar voor het eerst in deze samenstelling naar het eiland. Het is de tweede keer dat Stichting Rauw theaterlessen voor jongeren (10 tot 23 jaar) op Curaçao verzorgt. Dat gebeurt in samenwerking met Teatro Kadaken en Pispein. De vier geven de leerlingen les en maken uiteindelijk een eindvoorstelling met ze.
Sinds vorige week worden ook jongeren uit de wijk Ser’i Papaya bij het maken van de eindvoorstelling betrokken. Na de ochtendles bij Casa Moderna vertrekken de jonge theaterspelers in een gele schoolbus naar het buurtcentrum van de wijk. Daar kunnen kinderen uit de wijk zich aansluiten bij de groep. ,,Voor hen is het helemaal niet zo gewoon om met theater bezig te zijn”, vertelt Walsarie. ,,Lastig is alleen wel om ze enthousiast te maken. Ze zijn moeilijker te bereiken, vinden het bijvoorbeeld eng. Doordat we in het buurtcentrum zitten, is er gelukkig wel wat aanloop. Op dit moment doen er zes jongeren uit Ser’i Papaya mee.” Die leerlingen hebben allemaal geen ervaring met op een podium staan, vertelt Walsarie. ,,Gisteren was er een meisje dat moeite had met zichzelf uiten. Ze vond het eng en moest in het begin huilen van de zenuwen. Na twee dagen speelde ze de hoofdrol in een toneelstuk dat ze met een paar andere leerlingen had bedacht. Door het creëren van een goede ‘vibe’ en een veilige sfeer, kunnen we een hoop met ze bereiken.”
Na de warming-up bij Casa Moderna waarbij de jongeren het spel ‘moordenaartje’ spelen, wordt de groep in tweeën gedeeld. De ene helft gaat aan de slag met schrijven, de andere met het bouwen van een decor. ,,Vooral het schrijven van raps en poëzie is populair, merken we. Dat is iets typisch voor Curaçao en dat kunnen ze hier ook goed”, vertelt Witjes. De theaterdocent verbaast zich daarnaast over hoe snel de jonge toneelspelers zich openstellen. ,,Ze vertellen heel veel uit zichzelf. Zijn een stuk opener dan in Nederland. Je bouwt daarom ook sneller een band met ze op. En dan hoor je soms best bijzondere verhalen”, vertelt hij. ,,Sommige jongeren kennen hun vader niet, of komen uit een pleeggezin bijvoorbeeld. Een iemand heeft zelfs helemaal geen familie meer”, valt Walsarie hem bij.
De voorstelling die deze week plaatsvindt bij het buurthuis in Ser’i Papaya, heeft als thema ‘liefde’. En dat kan voor ieder kind een andere betekenis hebben, gaat Witjes verder. ,,We leggen ze uit dat liefde niet alleen over verliefdheid hoeft te gaan, maar ook liefde naar familie of vrienden kan betekenen. Sommige jongeren herkennen dat niet. Soms komen er pijnpunten naar boven, daar praten we dan over. Maar het is geen therapie, dus als het te pijnlijk is, houden we er ook over op. Dan zeggen we: ‘bedankt voor het delen van je verhaal’ en gaan we verder, maar sommige van die pijnpunten kunnen ook dienen als mooi en bruikbaar materiaal op de theatervloer.”
De voorstelling vindt zaterdag om 19.00 uur plaats bij het buurthuis in Ser’i Papaya.