Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Dat professor en oud-rechter Huub Willems, die in opdracht van het Hof onderzoek deed naar het beleid en de gang van zaken bij onder andere overheids-nv Refineria di Kòrsou (RdK), geen hoge pet op had van RdK-president-commissaris Oswald ‘Ossie’ van der Dijs, blijkt wel uit een passage in het eindverslag. Die passage luidt: ,,In de gesprekken die de onderzoeker met Van der Dijs heeft gehad - al aangenomen dat de ontmoetingen die kwalificatie kan worden toegekend - is uit geen enkel antwoord op welke vraag dan ook af te leiden geweest dat Van der Dijs verstand van zaken had.”
Ernstiger is de constatering van Willems, in zijn nog vertrouwelijke rapport dat in handen is van het Antilliaans Dagblad, dat bij RdK ten tijde van Van der Dijs (destijd door MFK van ex-premier Gerrit Schotte benoemd, red.) de financiële verantwoording van opdrachten en bestellingen ‘op een volstrekt ondeugdelijke en onverantwoordelijke manier heeft plaats gevonden’. Hele delen van de administratie waren en zijn verdwenen. ,,Dit moet worden gekwalificeerd als een zeer ernstige tekortkoming van de toenmalige leiding van RdK van een ongekende soort.”
De onderzoeker stelt dit in een hoofdstuk in zijn verslag aan het Hof van Justitie dat over RdK, de BOO-krachtcentrale, het ‘turnaround-project’ en de financiële positie van RdK gaat. Willems spreekt ten aanzien hiervan en specifiek met betrekking tot het turnaround-project van ‘een donkere periode van RdK’, die heeft geduurd tot in ieder geval ultimo 2012 (kabinet-Schotte regeerde van 10-10-’10 tot begin september 2012, red.). ,,Het effect daarvan is dat vrijwel niet valt na te gaan wat zich bij RdK heeft afgespeeld, in het bijzonder niet wat betreft de uitgaven in verband met de - investeringen in de - BOO-centrale.”
Een ‘troebele bedrijfsvoering’ is, zo vervolgt Willems, alleen maar mogelijk als de corporate governance niet op orde is. ,,Het lijkt niet voor betwisting vatbaar dat dit laatste bij RdK in 2011 en 2012 het geval was. In de eerste plaats moet worden vastgesteld dat niet behoorlijk is voorzien in het bestuur en het toezicht van RdK. Samengevat komt het erop neer dat het bestuur de facto buiten het project werd gehouden en dat Van der Dijs het bestuur en de zeggenschap over dat project feitelijk naar zich toe heeft getrokken. Los van het feit dat dit uit een oogpunt van good governance onaanvaardbaar is te achten, heeft de eventuele veronderstelling dat hij daartoe de bekwaamheden zou bezitten geen grond.”
Ten minste zo erg - zo niet erger is - stelt de onderzoeker verder, dat de financiële verantwoording van het project ‘volstrekt onmogelijk is’. Op enig moment in 2012 is binnen RdK zelfs de situatie gecreëerd dat een uit drie personen bestaand managementteam in het leven is geroepen. Het ging om Jefferson Paris, Abigail Isabella en Henny Barboli. Het team rapporteerde rechtstreeks aan de commissarissen Van der Dijs en Henkie Deira en de financiële administratie van het project werd ‘apart en buiten de algemene financiële administratie gehouden’. ,,Anderen, onder wie niet alleen degenen die in de financiële administratie werkzaam waren, maar óók de bestuurder Rudolph Garmes, dan leden van het managementteam hadden dan ook géén zicht op wat er financieel in het project omging.”
Nadat Van der Dijs en het managementteam van het toneel waren verdwenen, bleek ‘de gehele administratie rond de BOO-centrale te zijn verdwenen’. Een enkele geïnterviewde heeft onderzoeker Willems laten weten dat de ordners waarin die administratie was te vinden zouden zijn meegenomen uit de kamer waarin Van der Dijs werkzaam was. ,,Verder moet de vaststelling zijn dat de digitale versie van de (financiële) administratie niet was opgeslagen in het digitale systeem van RdK, maar zich bevond op de laptop van de financiële manager en op een USB-stick. Die stick zou zijn verdwenen of gecrasht en de laptop zou eveneens zijn gecrasht.”