Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Voormalig directeur van Aqualectra, Anthon Casperson, zegt dat zijn naam is ‘gezuiverd’ met het onderzoek van oud-rechter en professor Huub Willems over het wanbeleid bij overheids-nv’s Aqualectra en Refineria di Kòrsou (RdK).

In gesprek met het Antilliaans Dagblad onderstreept hij de bevindingen van het onderzoek, namelijk dat de grote problemen bij Aqualectra het gevolg zijn van directe bemoeienis van de politiek, via de Raad van Commissarissen (RvC).
Casperson werd in 2012 ontslagen bij Aqualectra vanwege vermeend wanbeleid, maar werd door de rechter in het gelijk gesteld en kreeg zijn salaris doorbetaald tot 2014. Hij zegt opgelucht te zijn dat het rapport dit nogmaals bevestigt, al betreurt hij dat de gemeenschap de dupe is van de malversaties bij de overheids-nv's, waardoor er 262 miljoen gulden is 'verdampt'. ,,Het staat nu allemaal op papier. Ik zie dit als eerherstel. En hoewel ik al mijn rechtszaken gewonnen heb, is dit een bevestiging dat het slechte beleid bij Aqualectra niet mijn schuld is. Maar het is jammer voor de gemeenschap.”
Hij stelt dat hij destijds als directeur het veld moest ruimen, omdat hij niet wilde meewerken aan de pogingen van de overheid om van Aqualectra een staatsbedrijf te maken. Volgens hem heeft de politiek simpelweg niet de technische kennis van de complexe materie om een nutsbedrijf draaiende te houden: ,,De minister-president (lees: toenmalig premier Gerrit Schotte van MFK, red.) moet niet de pretentie hebben iets te weten van de dagelijkse bewindvoering van Aqualectra.”
In 2011 besloot de regering-Schotte om de elektriciteitstarieven te verlagen, waardoor de reserves van het bedrijf vrijwel direct wegsmolten. Oswald van der Dijs, destijds president-commissaris van Aqualectra, zette het dagelijks bestuur steeds meer buiten spel, zo valt in het rapport te lezen. De directie van Aqualectra gaf in meerdere 'ellenlange brieven' aan de RvC aan dat de tariefsverlaging slecht zou zijn voor de financiële positie van het nutsbedrijf, zo stelt Casperson, maar tevergeefs.
In het rapport-Willems wordt ook genoemd dat de directie van Aqualectra iedere uitgave boven de vijftig gulden moesten verantwoorden aan de RvC, volgens de ex-directeur zogenaamd als besparingsmaatregel. Dit zorgde voor extra papierwerk en onnodig tijdverlies, omdat voor de meeste uitgaven getekend moest worden. ,,En in de praktijk werden alle aanvragen toch wel getekend, dus van die besparing kwam vrij weinig.”
Casperson stelt dat de veranderde rol van de RvC van toezichthoudend naar uitvoerend orgaan tegen de wet is en tegen de principes van corporate governance. Ook weerspreekt hij de stelling van Van der Dijs dat er voor 2010 nauwelijks onderhoud was gepleegd aan de BOO-centrale van Aqualectra, waardoor er miljoenen moesten worden geïnvesteerd in nieuwe machines. ,,Het verhaal van Van der Dijs klopt niet. De RvC ging zich overal mee bemoeien, met alle technische aspecten waar ze geen verstand van hadden. Ze hebben daarom verkeerde maatregelen genomen, zoals ongunstige contracten gesloten.”