Van onze correspondent
Rotterdam - Om de huidige levensstandaard op Curaçao minimaal in stand te houden, moet het aantal inwoners de komende 15 jaar verdubbelen naar zo’n 300.000.
,,En dus zijn de honderdduizend Curaçaoënaars die in Nederland wonen meer dan welkom om terug te keren”, zo benadrukte minister Suzy Camelia-Römer (PNP) van Verkeer, Vervoer en Ruimtelijke Planning (VVRP) zaterdag tijdens een door het Overlegorgaan Caribische Nederlanders (Ocan) belegde bijeenkomst in Rotterdam. Meer dan honderd landgenoten waren, zoals Ocan-voorzitter Glenn Helberg het omschreef, naar ‘de hoofdstad van de Curaçaose gemeenschap in Nederland’ gekomen om de bewindsvrouw te ontmoeten.
De boodschap van Camelia-Römer was helder: met 150.000 inwoners is het niet op te brengen om scholen, een ziekenhuis, een zeehaven, een internationaal vliegveld alsmede een algemene ziektekostenverzekering en ouderdomsuitkering te laten functioneren, laat staan naar een hoger niveau te tillen. ,,De belastingen zullen omhoog moeten of er moeten meer belastingbetalers komen.”
Voor Camelia-Römer is de keuze niet moeilijk. Zij deed daarom een oproep aan Ocan en andere Curaçaose belangenorganisaties in Nederland, om te helpen inventariseren hoe remigratie kan worden bevorderd, maar vooral ook in goede banen kan worden geleid. Want zomaar uit nostalgie en zonder goede voorbereiding terugkeren, vindt ze niet verstandig.
,,Je mag dan wel Yu di Kòrsou zijn, Papiaments spreken en nog een moeder of een tante op Curaçao hebben, als je na jaren te zijn weggeweest terugkomt, zal het heel erg wennen zijn. Zoals je je bij aankomst in Nederland hebt moeten aanpassen, zal je bij je terugkeer ook weer moeten aanpassen. In Nederland moet je op tijd op je afspraak zijn, bij ons is het chill, chill en chill. Dat is een verschil in volksaard, het ene is niet slechter of beter dan het andere. Op Curaçao moet je lang in de rij staan, maar hoor je nooit dat iemand een burn out heeft.”
De minister wil graag dat Curaçaose organisaties in kaart brengen wat de wensen van kandidaat-remigranten zijn, zodat de regering in Willemstad daar bij het maken van beleid rekening mee kan houden. Als voorbeeld noemde ze huisvesting. ,,Voor de ouderen kijken we naar de ontwikkeling van levensduurbestendige woningen in een veilige omgeving, voor terugkerende studenten denken we aan betaalbare starterswoningen.”
Een belangrijke voorwaarde, aldus Camelia-Römer, is eerlijke voorlichting, zodat remigranten niet met geromantiseerde verwachtingen maar met een realistisch beeld van de Curaçaose samenleving anno 2016 de thuisreis aanvaarden. ,,Realiseer je wel goed dat we ook onze problemen hebben, zoals drop-outs en werkloosheid. Maar je kunt net als ik ieder weekend wel lekker een duik nemen.”