Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Een appartementencomplex aan de zeezijde van de Kaya Wilson (Papa) Godett in Pietermaai moet mogelijk gesloopt worden. In hoger beroep heeft de rechter alsnog de bouwvergunning vernietigd.
Op 31 mei 2013 is de bouwvergunning aan Jewel Investment & Management Group verleend door de toenmalige minister van Verkeer, Vervoer en Ruimtelijke Planning (VVRP). Daartegen gingen vijf bedrijven in beroep: La Rivera Development, Dideka Holding, Henriquez en Knoppel, Isabella private foundation en Diamti private foundation.
Op 12 augustus 2014 oordeelde de rechter dat dit beroep ongegrond was, waartegen de bedrijven in hoger beroep zijn gegaan. Ondertussen is het complex in Pietermaai af, en dus voerde de VVRP-minister in het hoger beroep aan dat de bouwvergunning onaantastbaar zou zijn nu de bouw van de appartementen is voltooid en de bouwvergunning daarmee is uitgewerkt. Ten onrechte, stelden de rechters in hoger beroep afgelopen vrijdag en de beschikking van 31 mei 2013 is in het vonnis vernietigd.
,,Indien de bouwvergunning zou worden vernietigd, zou dat met zich kunnen brengen dat het gebouw in strijd met artikel 7 van de Bouw- en Woningverordening zonder bouwvergunning is opgericht”, zo staat in het vonnis. Advocaat Achim Henriquez die het hoger beroep namens de vijf bedrijven had ingediend, is opgelucht. ,,De facto betekent het dat er nu een gebouw staat zonder bouwvergunning.”
Henriquez is benieuwd wat de huidige minister van VVRP, Suzy Camelia-Römer, nu zal ondernemen. Eerder liet de minister weten dat illegale bouw moet worden tegengegaan en dat gebouwen zonder bouwvergunning gesloopt zullen worden. Over dit specifieke geval kon Camelia-Römer gisteren nog niets zeggen. Zij gaf aan eerst overleg te willen voeren met haar ministerie en het vonnis eerst goed te willen bestuderen, alvorens met een reactie naar buiten te treden.
De bedrijven voerden verschillende redenen aan waarom er op die plek niet gebouwd had mogen worden. Ten eerste is er gebouwd op een open plek die als stadsparkje gebruikt werd en waar de buurt emotionele en historische waarde aan hecht. Hoewel de rechter in eerste aanleg nog meeging met de minister die aanvoerde dat er geen sprake was van een open ruimte in de zin van artikel 4 van het Eilandelijk Ontwikkelingsplan (EOP), oordeelden de rechters in hoger beroep anders: ,,Niet in geschil is dat de percelen ten tijde van de terinzagelegging van het ontwerp van het EOP onbebouwd waren.”
De bedrijven stelden in hoger beroep dat de minister het gebouw niet hinderlijk en brandgevaarlijk zou vinden voor de omgeving. De rechter in eerste aanleg ging mee met de minister, maar in hoger beroep luidt het vonnis anders. Een afgegeven advies uit juni 2013 vermeldt namelijk niet dat en met welk resultaat het bouwplan is getoetst aan artikel 22 van de Bouw- en Woningverordening.