Door Michael Willemse
Willemstad - Banken in de Verenigde Staten (VS) zijn niet meer zo happig op het aangaan of onderhouden van correspondentbank-relaties met kleinere banken in het buitenland, waaronder de Caribische regio, vooral als deze landen in relatie worden gebracht met een verhoogd risico.
Vandaar dat met name kleine banken steeds meer moeite ondervinden bij het aangaan of behouden van correspondent-bankrelaties in Amerika. ,,Ook ervaren sommige banken dat hun correspondentbank-relaties met de VS beperkt of zelfs beëindigd worden”, aldus de Centrale bank van Curaçao en Sint Maarten (CBCS) op vragen van het Antilliaans Dagblad.
De Centrale Bank probeert deze negatieve ontwikkeling tegen te gaan met, naar eigen zeggen, ‘gerichte communicatie met correspondentbanken’. Dat gebeurt door daarbij nadrukkelijk te wijzen op de doorgevoerde aanscherping in de wet- en regelgeving ter voorkoming en bestrijding van witwassen van geld en terrorismefinanciering, het toezicht van de CBCS op de naleving hiervan en de grondige CFATF-evaluatie die Curaçao als jurisdictie succesvol heeft doorstaan. CFATF staat voor Caribbean Financial Action Task Force, onderdeel van de veel grotere internationale FATF.
In een presentatie onlangs voor de Staten spraken de voorzitters van de Curaçao Banker’s Association (CBA) en International Banker’s Association of Curaçao (IBA), Daniel Hodge en Arthur Adams, over deze problematiek en vroegen hier - mede in verband met de Sanctieverordening, die noodzakelijk wordt geacht om internationaal mee te blijven doen - met klem aandacht voor. Het hebben van voldoende correspondentbank-relaties is een must voor niet alleen de internationale financiële dienstverlening, maar ook voor het lokale bankwezen. Anders dreigt isolement.
Voor betalingen naar andere landen, meestal in andere valuta dan de eigen valuta, dient gebruik te worden gemaakt van een zogenaamde ‘correspondent bank’. Dit houdt in dat voor betalingen naar bijvoorbeeld een ingezetene van een land met de euro als munteenheid, gebruikt dient te worden gemaakt van een in dat land gevestigde bank. En zo moeten betalingen in Amerikaanse dollars in principe door een bank gevestigd in de VS worden afgehandeld.
Gevraagd om een toelichting, verklaart de Centrale Bank het volgende tegenover het AD: ,,Om diverse redenen zijn de banken in de VS die als ‘correspondent banks’ fungeren voor buitenlandse banken, hun relatie met deze buitenlandse banken tegen het licht gaan houden.” Eén van de voornaamste redenen die genoemd kunnen worden is de toegenomen zogeheten ‘regulatory scrutiny’ door toezichthouders. Dat wil zeggen: de toegenomen strengheid in de regels die (correspondent-)banken opgelegd krijgen. Ook de fors hoge boetes die in gevallen van overtredingen worden gegeven. De CBCS vervolgt: ,,Een direct gevolg hiervan is dat correspondent-banken sommige relaties of gebieden waar deze relaties zijn gevestigd aanmerken als gebieden met verhoogd risico waar het gaat om know-your-customer & money-laundering aangelegenheden.”
Voor correspondent-banken wordt het verder ook steeds minder rendabel om nog relaties met relatief kleine banken te onderhouden, omdat de inkomsten die worden gegenereerd uit de verwerking van een beperkt aantal transacties ten behoeve van die banken steeds minder opwegen tegen de lasten van de toegenomen administratieve - ‘compliance’ - rompslomp.
