Willemstad - Gerard van der Wulp, de scheidende vertegenwoordiger van Nederland op de eilanden, heeft in zijn afscheidsrede een oproep gedaan om het Koninkrijk te koesteren.
Van der Wulp verklaarde dat heel graag aan de aanwezigen op zijn afscheidsreceptie mee te willen geven. Hij wees op de kleinschaligheid van de eilanden als ze worden afgezet tegen de steeds verdergaande mondialisering. Dan valt het goed op hoe kleinschalig de eilanden zijn. Daarom moeten de partners van het Koninkrijk met elkaar samenwerken en steun bij elkaar zoeken.
De eilanden zijn soms ten onrechte geneigd om elkaar als concurrenten te zien, zo betoogde hij. ,,Zie elkaar als steun, gebruik de energie om te groeien. Tussen Nederland en de eilanden zijn er veel familiebanden, historische banden, het zijn warme banden. Stoot dat niet af maar koester het.”
De eilanden en Nederland moeten over bepaalde zaken heen groeien, aldus de vertrekkende vertegenwoordiger. Voor de eilanden geldt dat ze het Calimero-gevoel moeten loslaten. (Calimero is een kuiken uit een tekenfilm, van hem is de uitspraak: ‘Zij zijn groot en ik is klein, en da’s niet eerlijk, o nee’, red.). Nederland moet op zijn beurt af van het gevoel het beter te weten.
De ex-vertegenwoordiger pleitte ook ervoor om de rechtshandhaving op de eilanden samen met Nederland te doen. De reden om dit te doen ligt in de kleinschaligheid van de eilanden. Van der Wulp noemde in dit verband de grote boze (buiten) wereld die in de greep is van het grote geld. Die ontwikkeling is in het Caribisch gebied en Zuid-Amerika te zien. ,,Probeer samen met Nederland aan rechtshandhaving te doen. Heb geen gêne om hulp aan de grote broer te vragen.” Nederland telt meer inwoners en krijgt daardoor meer inkomsten binnen aan belastingen, zo lichtte hij toe.
De voormalige vertegenwoordiger verklaarde zich echt zorgen te maken over de rechtshandhaving. Van der Wulp maakt zich zorgen over hoe de rechtshandhaving er over vijf jaar uitziet. De prangende vraag daarbij is of de eilanden zich dan op een punt zullen bevinden ‘waar wij niet willen zijn’. Het eerstkomende jaar gaat de ex-vertegenwoordiger van zijn pensioen genieten. De bedoeling is dat hij samen met zijn vrouw als toerist terugkomt naar het eiland. Het verschil met zijn periode als vertegenwoordiger is dat hij dan in korte broek, zonder stropdas rond zal lopen.
Om de nieuwe fase in zijn leven symbolisch te markeren, deed Van der Wulp na afloop van de toespraak zijn stropdas af.
