Bevolking winnaar
Allebei, zowel de gouverneur als het Cft, zijn organen gerelateerd aan het Koninkrijk. De gouverneur trad ditmaal niet op namens de Antilliaanse landsregering - die over twee dagen ophoudt te bestaan - maar als orgaan van het Koninkrijk. En het Cft rapporteert nu, bijna ten einde raad, aan de Nederlandse premier als voorzitter van de rijksministerraad. Dit is een brevet van onvermogen voor lokale bestuurders. De belastingbetalende burger op Curaçao en Sint Maarten mag blij zijn dat er zo’n ultimum remedium bestaat om erger te voorkomen. De grote winnaar - zeker op Curaçao ten aanzien van de ongeoorloofde buitensporige pensioenregeling van raadsleden voor zichzelf - is daarom de bevolking. Nadat de Eilandsraad op 3 september, één dag voordat een nieuwe Raad zou aantreden, onaangekondigd als een soort dief in de nacht instemde, kwam er uit eigen gelederen nauwelijks een geluid van protest. Zeker niet uit de Eilandsraad zelf, afgezien van Norbert George die als enig raadslid tegenstemde. Voor de rest werd er gezwegen. De Tweede Kamer protesteerde. Verder hielden alleen een handjevol actuarissen/pensioenexperts en de media stug vol tot de schorsing en nu vernietiging door de gouverneur.
Op Sint Maarten zijn de gevolgen verstrekkender. Onder de paraplu van de Antillen werden tekorten nog oogluikend toegestaan en min of meer geabsorbeerd in de Landsbegroting. Na deze week niet meer. De manier waarop Sint Maartense bestuurders zich weinig aantrekken van een slechte begroting, geeft zorgen over de gevolgen van het verdwijnen van de tweede bestuurslaag; maar is evenmin geruststellend voor de gemeenschappelijke Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten en de gezamenlijke Caribische gulden.
