Verdacht politicus
De berichtgeving over de huiszoekingen gisteren - op de internationale dag tegen de corruptie - bij Statenlid en ex-premier Gerrit Schotte (MFK) ging als een lopend vuurtje rond. Binnen no time was het groot nieuws, niet alleen op Curaçao, maar het werd tevens prominent gebracht in de overige delen van het Koninkrijk. Opvallend was dat daarbij met name de Nederlandse online media nogal onzorgvuldig te werk gingen en meldden dat de invallen te maken zouden hebben met de strafzaak Magnus in verband met de moord begin mei op PS-politicus Wiels. Het gaat echter om de aangiften van vorig jaar van burgerbeweging Fundashon Akshon Sivil (FAS).
Het onderzoek door justitie tegen Schotte, waarbij de MFK-leider officieel als verdachte geldt, is voor veel mensen reden om opgelucht te reageren in de zin van ‘hè, hè, eindelijk!’, omdat er de afgelopen jaren zoveel twijfel was ontstaan over de zuiverheid en goede trouw van deze politicus. Ieder is vrij er het zijne van te denken, maar een verdachte is nog altijd géén schuldige. Iemand is onschuldig tot het tegendeel is bewezen. Ook als het een publiek figuur of in dit geval een politiek leider betreft. Waar het nu juist om gaat, is dat het Openbaar Ministerie (OM) de verdachte Schotte gaat vervolgen - nader onderzoek doet naar de vraag of hij in staat van beschuldiging moet worden gesteld en dus voorgeleid aan de rechter, die uiteindelijk beslist of hij veroordeeld wordt en schuldig bevonden.
Dat neemt niet weg dat de status van een persoon die als verdachte door het leven gaat wel wezenlijk verandert. Dat is zeker van toepassing voor een volksvertegenwoordiger, een door het volk gekozen parlementariër die deel uitmaakt van de Staten - het hoogste college van Curaçao. In veel ontwikkelde en beschaafde landen is het een goed gebruik dat zo iemand (tijdelijk) afstand neemt van deze bijzondere zetel, waarvan er op Curaçao maar 21 zijn. Normaal adviseert de partijleiding aan het betreffende lid om de eer aan zichzelf te houden. Of dit ook bij Schotte en MFK het geval zal zijn, valt nog te bezien; Schotte zelf is immers MFK en omgekeerd. Er zullen binnen de partij weinig zijn die zullen opstaan om te zeggen dat ze van mening zijn dat Schotte om moreelethische redenen zijn Statenzetel per direct beschikbaar dient te stellen. Wetgeving is er in elk geval (nog) niet om dwingend op te treden en dus zal er vermoedelijk weinig gebeuren. Wellicht iets voor de Reforma-beweging van Schotte zelf om in de toekomst verandering in aan te brengen.
Opnieuw is gebleken dat democratie en de daarin zich vrijelijk bewegende pressiegroepen en burgerbewegingen als FAS onmisbaar zijn voor een goed functionerende rechtstaat. FAS was er eerder al verantwoordelijk voor dat het OM en het Hof een enquêteprocedure begonnen in verband met wanbestuur en wanprestaties (geïnitieerd door de politiek) bij overheids-nv’s Aqualectra, Curoil en Refineria di Kòrsou - die allen onder de rechtstreekse politieke verantwoordelijkheid vielen van toenmalig premier Schotte. Dezelfde actiegroep FAS moest onlangs het OM opnieuw aansporen, ditmaal met een klaagschrift bij het Hof, nadat een jaar geleden al aangifte was gedaan, om de handel en wandel van de politicus Schotte onder de loep te leggen. Nu blijkt dat procureur-generaal Piar in februari 2013 al opdracht gaf tot een feitenonderzoek, gevolgd door een opsporingsonderzoek. Het is goed dat er actie is ondernomen. Om schoon schip te maken. Om aan te tonen dat het zelfreinigende vermogen van Curaçao (nog) wel degelijk bestaat. Zowel in het geval dat Schotte straks eventueel schuldig als mogelijk onschuldig wordt bevonden. Over de integriteit en onomkoopbaarheid van een actief politicus, die bovendien aspiraties heeft spoedig wéér regeringsverantwoordelijkheid te nemen, mag geen enkele twijfel bestaan.
