80/20
De 80/20-regeling staat weliswaar vermeld in het regeerprogramma 2013-2016 ‘Speransa i Konfiansa’ (Hoop en Vertrouwen), namelijk onder het kopje ‘stimuleren van deelname op de arbeidsmarkt van (jonge) Curaçaoënaars’ met als actiepunt het opstellen van een second opinion-document inzake publicatie 80/20-wetgeving en de publicatie van de wet, alles wijst er momenteel op dat de ontwerp-landsverordening nog op veel punten rammelt. Zodanig zelfs dat het niet raadzaam is de wet aan gouverneur George-Wout aan te bieden. In plaats van bekrachtiging door de gouverneur, is de kans bijzonder groot dat zij zich gedwongen voelt de landsverordening niet vast te stellen, zoals dat officieel heet. Dat blijkt uit een vertrouwelijke notitie waarover deze krant afgelopen zaterdag berichtte. Het betreft een interne notitie, die afgelopen week in de ministerraad is besproken, op grond waarvan is besloten het wetgevingspakket plus de bijbehorende landsbesluiten vooralsnog niet voor te leggen aan de gouverneur. De regering Whiteman zou de gouverneur hiermee in een lastige positie hebben gemanoeuvreerd, waarbij zij zelf een streep trekt door het ontwerp of dat schorsing/vernietiging plaatsvindt bij Koninklijk Besluit (KB).
De 80/20-regeling, die stamt uit de tijd van Helmin Wiels ten tijde van kabinet-Schotte (MFK/PS/MAN), heeft op zichzelf goede bedoelingen: het vergroten van de participatie van lokale arbeidskrachten aan het arbeidsproces. De vraag is alleen hoe dit te realiseren, zonder zich als land tegelijkertijd op het gladde ijs van discriminatie te begeven. Het is bekend dat vooral Pueblo Soberano voorvechter is van deze inmiddels controversiële wet, zowel in de vorige coalitie met MFK en MAN als in de huidige combinatie met PAIS, PNP, Sulvaran en sinds kort ook PAR. Vermoedelijk om de relatie met PS goed te houden stemde het toenmalige parlement in september 2011 voor het initiatiefwetsvoorstel en gingen de huidige samenwerkende partijen ten tijde van het regeerprogramma ook akkoord, zij het dat er nog wel aan gesleuteld moest worden. Wetende dat het hoogste adviescollege, de Raad van Advies (RvA), al in 2011 en opnieuw in 2012 haar bedenkingen had geuit. In het kort: er is geen juiste rechtvaardigingsgrond voor het verschil tussen lokale en niet lokale arbeidskrachten en het onderscheid is in strijd met het gelijkheidsbeginsel. Bovendien zijn er al (wet)instrumenten die kunnen worden ingezet om de lokale werknemer te beschermen. De interne notitie maakt duidelijk dat de voorvechters van 80/20 hun huiswerk nog niet naar behoren hebben gedaan. De ministerraad heeft er goed aan gedaan de gouverneur er niet mee te belasten en daarmee erger voorkomen.
