De VVD, de grootste partij in de Tweede Kamer die ook de regering vormt en premier Rutte levert, wil verschillende kleuren van het(zelfde) paspoort voor de verschillende landen van het Koninkrijk. Waarom geen gele ster op de buitenkant van het paspoort van inwoners van het Caribische Koninkrijksdeel? Doorgaans wordt te snel en te gemakkelijk gegrepen naar dit zwarte hoofdstuk in de geschiedenis, maar met zijn kleurtjesvoorstel lokt VVD-parlementariër Bosman het uit. Uit de eigen Kamer kwam direct kritiek op dit waanidee. Fractievoorzitter Pechtold van oppositiepartij D66 heeft er geen goed woord voor over om mensen uit de Caribische delen van het Koninkrijk een aangepast paspoort te geven; hij noemt het ‘pijnlijk en ongepast’. De veroordeling voor het onfatsoenlijke plan moet eigenlijk in nog veel scherpere bewoordingen tot uitdrukking worden gebracht. Het is beangstigend dat Bosman het überhaupt heeft willen presenteren. Hiermee verdient hij een gele kaart. Zijn teleurstelling over het afketsen van de eerder door hem gelanceerde toelatingsregeling is misschien nog begrijpelijk, maar met het idee om de paspoorten van Nederland, Curaçao, Aruba en Sint Maarten ieder een ander kleurtje te geven, maakt hij zichzelf en zijn doorgaans gerespecteerde partij belachelijk. Vooral omdat het paspoort inhoudelijk verder gelijk blijft. Waarom dan toch per se het onderscheid? Onderscheid om het onderscheid te benadrukken? Zo van: ‘Dat is een Curaçaoënaar, dat kun je meteen zien’. En: ‘Dat kan niet anders dan een Arubaan zijn’. Eenheid en diversiteit, zei koning Willem-Alexander vorige week nog op het Brionplein in hartje Otrobanda op Curaçao. Hoe moet het paspoortplan in de praktijk werken? Welk kleurtje krijgen het niet geringe aantal in Nederland geboren maar bij het bevolkingsregister Kranshi op Curaçao ingeschreven rijksgenoten? En omgekeerd? Er zullen hele gezinnen zijn met verschillende kleuren paspoorten in omloop. Er is al zoveel ‘wij en zij’. Vooral ook in de Nederlandse samenleving die van oudsher de naam had open en tolerant te zijn. Dat wil niet zeggen dat Den Haag, Willemstad, Oranjestad en Philipsburg de ogen moeten sluiten voor excessen en andere ernstige misdragingen van land- of koninkrijksgenoten. De oorzaak van deze problematiek moet bij de wortel aangepakt worden. Niet door muren op te trekken of een palet aan paspoorten uit te geven, maar door de materiële en geestelijke armoede weg te werken en met opvoeding en educatie perspectief te bieden.