Het woord is nu aan de Staten. Aan het parlement van Curaçao. Als de 21 Statenleden - 20, want één van hen, MFK-parlementariër Jacinta Constancia zit als verdachte vast - deze week het eindrapport van de ombudsman over (de schijn van) niet-integer gedragingen van Gevolmachtigde minister Marvelyne Wiels (PS) aangeboden krijgen, is het aan de Staten te beslissen wat ermee moet gebeuren. Dan zit het werk van ombudsman Alba Martijn erop en heeft zij ondanks forse tegenwerking van betrokkene zelf maar ook van Wiels’ partijgenoot premier Ivar Asjes, die met een onterecht beroep op de privacywet belangrijke informatie achterhield voor de ombudsman, gedaan wat zij moest doen: verslag met aanbevelingen uitbrengen. Exemplaren gaan spoedig naar minister-president Asjes, naar Gevmin Wiels, naar Statenvoorzitter Mike Franco (PAIS) - die de plicht heeft het onmiddellijk te verspreiden onder de leden - en op de website komt een geanonimiseerde versie. Dit laatste is nauwelijks nodig, omdat intussen iedereen weet om welke zeer omstreden hoofdpersoon het hier gaat. Met het definitief rapport zijn het niet langer geruchten of onbevestigde berichten in de media, of valse aantijgingen van Wiels’ onwelgevallige individuen, maar is door het onafhankelijk instituut ombudsman aan de hand van verklaringen maar vooral van zwart-op-wit documenten vastgelegd op welke onderdelen de Gevmin sinds juni 2013 de mist in is gegaan. Hoewel de ombudsman over dezelfde onderzoeksbevoegdheden als een rechter beschikt, is een ombudsman geen rechter. De ombudsman oordeelt (enkel) over de behoorlijkheid van gedragingen - overigens aan de hand van een ambtshalve onderzoek pas als de regering heeft nagelaten om zelf de gedragingen te adresseren - en laat het aan het parlement over om handelend op te treden. Concreet betekent het dat een Statenmeerderheid uitmaakt of Wiels aanblijft of niet. Bij een eventuele stemming hoeft het niet per se tussen coalitie en oppositie te gaan; binnen de regeringsfracties is er met name door PAIS eerder al zeer kritisch gereageerd op het optreden van Gevmin Wiels; die zelfs ‘een laatste waarschuwing’ kreeg, maar waar het bij bleef, vermoedelijk om de verhoudingen goed te houden en het kabinet Asjes (PS/PAIS/PNP/Sulvaran) overeind te houden. Dat was op basis van de ‘geruchten’ nog te billijken, maar met een gewichtig verslag van de ombudsman - een Hoog College van Staat - lijkt dat onhoudbaar. Zeker gezien de voorname rol van niemand minder dan premier Asjes in het telkens bewust en zelfs tegen de wetsbepalingen in afdekken van de misslagen van Wiels, is hiermee sprake van een nationale kwestie. Integriteit staat sowieso bovenaan het lijstje met prioriteiten van het Curaçaose parlement, of beter gezegd, zou prioriteit nummer één behoren te zijn. Met 3 van de 21 leden die voor het Openbaar Ministerie formeel als verdachte te boek staan in verschillende strafrechtelijke zaken - allen MFK, waarvan één ex-premier Gerrit Schotte en een ander momenteel achter de tralies - is het de hoogste tijd voor zelfreflectie en zelfreiniging. Wil (de bevolking van) Curaçao te boek staan als natie waar van criminele handelingen verdachte politici gewoon in het parlement blijven zitten? Het woord is aan de Staten(meerderheid).