De advocaat van Marvelyne Wiels, de Curaçaose Gevolmachtigde minister in Den Haag, heeft het in het persbericht over het kort geding tegen de ombudsman van Curaçao over ‘anonieme informanten’. Dat lijkt op z’n minst nogal suggestief, maar meer waarschijnlijk nog, helemaal niet correct, want alles wijst erop dat ombudsman Alba Martijn zich niet (snel) zal inlaten met anonieme - voor haar onbekende - bronnen. Het enige wat de ombudsman doet, is haar bronnen beschermen door hun identiteit niet te openbaren aan derden. Dat is bij dit soort onderzoeken overigens heel gebruikelijk, namelijk om te voorkomen dat de onderzochte - in dit geval Wiels - verhaal gaat halen bij de klokkenluiders. De stelling van de raadsman dat Wiels de bronnen als het ware in de ogen zou moeten kijken en ‘onder ede horen’, gaat ook niet op: ombudsman Martijn heeft de verkregen informatie - waaronder vermoedelijk ook veel documenten en andere ‘bewijsstukken’ - op waarde geschat, zoals deze functionaris altijd en ook met andere onderzoeken doet, en vervolgens de hare gemaakt. Voor een goede verdediging (lees: reactie op het voorlopige rapport van de ombudsman) is het dan ook niet noodzakelijkerwijs relevant om de bron te kennen. Als iemand betrapt is op niet-integer handelen, gaat het om het feit, en niet om de vraag of Jantje of Pietje die persoon heeft betrapt.
Er speelt hier overigens veel méér. De facto gaat het om de verdediging van het instituut ombudsman. Dat is er niet primair om het vriendje van de politiek of het establishment te zijn. Een goed ombudsman is daarom vooral ‘lastig’ en in dienst van de gemeenschap. Bekend is dat ombudsman Martijn eind deze maand stopt. Er is geen waarnemer en nog geen (uitzicht op een) opvolger. Een voorlopig onbemande post lijkt betrokkene(n) goed uit te komen. En met het kort geding wint Wiels, en vermoedelijk ook haar politieke baas premier Ivar Asjes (beiden Pueblo Soberano), vooral kostbare tijd. Bij het uitblijven van een reactie (lees: wederhoor) brengt de ombudsman twee weken later het kennelijk gevreesde definitief rapport uit: een exemplaar aan Wiels, een aan Asjes, een aan de Statenvoorzitter die verplicht is het te verspreiden onder de 21 leden, en een geanonimiseerd via de website. Het wordt een race tegen de klok. Afhankelijk van wat de rechter in kort geding op 18 juni bepaalt, zal de Curaçaose bevolking redelijk snel kennis kunnen nemen van de inhoud… of niet. Het is essentieel dat dit wél gebeurt omdat niet alleen de functie van de ‘Gevmin’ onbesmet dient te zijn, maar ook de functie van ombudsman geen wassen neus mag blijken; alleen geschikt voor iemand die bereid is naar de pijpen van de politiek te dansen.