De politiek praat al 9 jaar over een verordening

Van onze correspondent
Kralendijk - Honden aan een ketting of zoals ze genoemd worden, de kettinghonden. Ze komen nog veelvuldig voor op de eilanden van Caribisch Nederland (CN).

Woningen zonder hekwerk, met soms amper een boom voor schaduw, en dan een hond aan een ketting.
Stichting Dierenhulp probeert al jaren verandering te brengen in hoe honden op de eilanden soms behandeld worden. ,,Een hond aan een ketting kan niet rennen, spelen of zijn natuurlijke gedrag vertonen. Honden zijn roedeldieren en hebben behoefte aan interactie met andere honden en mensen. Een kettinghond mist deze sociale contacten. Maar vaak ook zijn kettingen de oorzaak van verwondingen, ernstige verwondingen zoals ingesneden halsbanden in de nek”, aldus Dierenhulp. In een aantal gevallen zit de hond direct aan de ketting en heeft het zelfs geen losse halsband om. Of is er met metaaldraad een soort halsband gemaakt die diepe snijwonden in keel en nek kan achterlaten.
Langdurig aan de ketting houden kan leiden tot angst, agressie en andere gedragsproblemen. En dan wordt al heel snel de conclusie getrokken dat de hond gevaarlijk is of agressief. Terwijl het de eigenaar is die de hond op deze wijze totaal verpest heeft. Ingrijpen door de dierenbescherming kan niet zomaar. De wet verbiedt het om een terrein te betreden. Dat mag enkel met toestemming van de eigenaar of samen met de politie. De al in 2016 ingediende dierenverordening door Stichting Dierenhulp ligt na 9 jaar nog altijd op tafel voor de BES-eilanden. Een verordening die tot stand kwam met medewerking van juristen, politiek, politie, justitie en betrokken organisaties.
Op Bonaire wordt er al over gepraat sinds het aanbieden van de verordening. ,,Praten, maar geen daadkracht. In al deze jaren zijn er tal van politieke wisselingen geweest, maar geen van de eilandsraden heeft doorgepakt. Hierdoor is dierenleed nog altijd een dagelijkse gang van zaken voor veel dieren op deze eilanden.”