Tati Frans voelt zich in de steek gelaten door eilandbestuur Bonaire
Van onze correspondent
Kralendijk - Hij wacht al acht jaar op een vergunning om een houten windsurfcentrum te bouwen op de punt van Sorobon en hij is het zat. Tati Frans vraagt zich op Facebook af waarom hij, als ambassadeur van Bonaire op het gebied van windsurfen, zo lang moet wachten en niet optimaal heeft kunnen profiteren van de hype van het windsurfen.
Frans is een van de beste windsurfers die Bonaire heeft voorgebracht en hij heeft naar eigen zeggen meegeholpen het eiland op de kaart te zetten als windsurfparadijs. ,,De hele windsurfvibe was niet zo populair tot wij drieën begonnen te toeren en overal ter wereld wedstrijden surften”, aldus Frans. Met ‘wij drieën’ bedoelt hij zijn broer Tonki Frans, zijn neef Kiri Thode en hemzelf. Acht jaar geleden heeft hij een vergunning aangevraagd om een windsurfcentrum te bouwen op de plek waar nu de container staat van waaruit hij spullen verhuurt en lessen geeft. Al die tijd is er volgens hem weinig gebeurd en steeds wordt er door de Dienst Ruimte en Ontwikkeling (DROB) iets anders gezegd. ,,De ene keer zeggen ze dat er niets gebouwd mag worden en later blijkt dat een houten gebouw wel gewoon mag. Dan moet er volgens de ene ambtenaar opeens eerst een milieueffectrapportage (MER) gemaakt worden, gaan er weer maanden overheen, en dan blijkt dat niet nodig te zijn voor een houten gebouw”, zo laat Frans weten. Hij vraagt zich af waarom hij zo lang moet wachten terwijl anderen al een vergunning binnen hebben voordat deze officieel is aangevraagd. Hiermee doelt hij op Chogogo Dive en Beach, zo geeft hij toe.
Toen hij een tijdje terug hoorde dat de overheid van plan is om het stuk grond waar hij nu met zijn container staat en waarop hij zijn windsurfcentrum wil bouwen, aan een ander heeft beloofd was voor hem de maat vol en scheef hij zijn frustraties op Facebook van zich af. Of de overheid dit echt van plan is of is geweest weet Frans niet, DROB ontkent in ieder geval dat dit gerucht op waarheid berust. Frans zegt dat hij zich in de steek gelaten voelt door het eilandbestuur. De drie hebben tot nu toe nooit de hulp gekregen die ze volgens hem nodig hadden en ook verdienden. Maar daar gaat nu verandering in komen, zo hoopt hij. Meteen nadat hij zijn verhaal op Facebook had geplaatst stroomden de steunbetuigingen binnen en het duurde niet lang of hij werd gebeld door gedeputeerde James Kroon die hem verzekerde dat er nu snel een oplossing komt. Op 21 januari staat er een bijeenkomst gepland met ambtenaren en de gedeputeerde en zelfs de gezaghebber schuift bij om de tafel. Terugkijkend op de afgelopen twintig jaar en komt Frans tot de conclusie dat hij zijn droom heeft kunnen laten uitkomen, niet door steun van het eilandbestuur maar door sponsors van buitenaf. ,,Ik ben op plaatsen geweest waarvan ik nooit gedacht had dat ik daar zou kunnen komen. Ik hoop dat de overheid hiervan leert en een volgend sporttalent wel sneller de steun geeft die hij of zij verdient.” Zelf ziet hij door de gedane toezegging de toekomst weer iets rooskleuriger in.
