Door Melissa Stamper
Oranjestad - De strafzaak Avestruz vervolgde gisteren met zaakdossier Deshaun met verdachten M.L.A., E.R.W., F.F.A. en oud-Infrastructuurminister en parlementariër Benny Sevinger (AVP). M.L.A. zou een ‘snelle winst’ hebben gemaakt van 365.000 florin met het doorverkopen van de optie op een erfpachtterrein en Sevinger zou hiervoor 200.000 florin cash hebben ontvangen in een bruine envelop. Sevinger vond de aantijgingen ‘totale onzin’ en ontkende enige omkoping.

De naam van de zaak verwijst naar de naam van het bedrijf van verdachte M.L.A., Deshaun, waar E.R.W. directeur van was. A. en W. wordt verweten onjuiste aanvragen te hebben ingediend, die niet voldeden aan de voorwaarden en hiermee werd de valse indruk gewekt dat zij een project zouden ontwikkelen in Wayaca.
Tijdens de behandeling van de feiten wilde M.L.A. eerst geen verklaring afgeven. Zo bleef het opvallend stil na de opmerking van de rechter dat zij mooie winst had gemaakt met het verkopen van het erfpachtterrein, dat terwijl de aanvraag voor een terrein een maand voor de oprichting van het bedrijf al was ingediend. Op een gegeven moment onderbrak M.L.A. haar zwijgen door te zeggen zij verrast werd met de passage in de koopakte waarbij zij als ‘verkoper zich zou inspannen door middel van haar contacten met de regering en de betrokken minister en de noodzakelijke toestemming te krijgen en als het nodig is uitbreiden van de optie’.
Dat de rechter het ‘op zijn minst opmerkelijk vond’ dat deze regel was toegevoegd in combinatie met een ‘snelle winst’ leidde aan de zijde van M.A. tot de reactie: ,,Wat moest ik dan doen, nee zeggen?” Op de vraag waarom zij E.R.W. als directeur benoemde, legde ze uit dat zij als radiopresentator niet wilde dat er politieke speculaties zouden ontstaan over haar onderneming en dat W. haar vertrouweling was. W., die in Zwolle woont, was door middel van videobellen aanwezig en was duidelijk emotioneel tijdens de behandeling. Desgevraagd zei ze dat ze zich ’achteraf gezien erin geluisd’ voelde.
M.L.A. zou van het verkoopbedrag 65.000 dollar hebben opgenomen en 30.000 dollar zou zijn overgemaakt naar de nicht van de toenmalige premier Mike Eman. Uit een getuigenverklaring van een oud-medewerker van M.L.A., R., blijkt dat hij aan de deur is geweest bij Sevinger om geld te brengen in een lichtbruine bruine envelop. M.L.A. zei niet op de hoogte te zijn van deze gebeurtenis.
Sevinger vroeg aan de rechter, met een witte envelop in zijn hand, hoe 200.000 florin in zo’n gevouwen envelop zou passen. R. zou namelijk niet in de envelop hebben gekeken naar de inhoud en volgens Sevinger klopte de datum van betaling ook niet. ,,Het is totale onzin.” R. zou slechts een envelop zijn komen halen met buitenlandse lotjes, aldus Sevinger. M.L.A. vond ook dat R. leugens vertelt, aangezien hij ontslagen was wegens diefstal.
F.F.A., die lid is van het management van Directie Infrastructuur en Planning (DIP), zou samen met Sevinger deze aanvragen hebben goedgekeurd terwijl dat in strijd zou zijn met geldende regels en er zou niet aan de vereisten zijn voldaan. Uit de feiten blijkt dat de aanvraag voor een terrein was, maar dat DIP twee terreinen had uitgegeven. F.A. verklaarde dat hij bij DIP instructie van de minister had gekregen en ‘zijn accordering is voor mij akkoord’.
Volgens de rechter was er onduidelijkheid over de bestemming voor een commercieel appartementencomplex en een carwash, maar volgens F.F.A. viel dat nog steeds onder commercieel gebruik en bleef dat binnen de kaders van de optie. Sevinger onderschreef nogmaals dat hij in die periode meer dan 400 verzoeken heeft gehad voor commerciële erfpachtterrein en hij heeft niemand bevoordeeld of benadeeld.
De rechter betwijfelde in hoeverre er geen sprake is van het bevoordelen als mensen eerder geholpen worden als verzoeken via de minister gaan. Na de behandeling legde Sevinger aan deze verslaggever uit dat er geen sprake is van verschil in interpretatie over instructie. ,,Het is duidelijk dat er ruimte is voor DIP om de aanvraag per situatie te beoordelen. Het zou een ander verhaal zijn als bij een verzoek ik als minister akkoord aan een persoon zou geven. Dan kan je naar de rechter stappen en zeggen dat minister Sevinger instructie heeft gegeven, maar dat is nu niet het geval, nu stuur ik het naar het aangewezen departement om te controleren voordat het tot een optie komt.”