Woensdag behandelt de Tweede Kamer het initiatiefwetsvoorstel van André Bosman (VVD) om voorwaarden te stellen aan Caribische Nederlanders die zich in Europees Nederland willen vestigen. In de aanloop naar het debat laat het Antilliaans Dagblad voor- en tegenstanders aan het woord. Vandaag deel 2.

Door Thom van Campen
Het is weer rustig aan de Buxtehudestraat. Toch is de straat in de Zwolse wijk Holtenbroek stille getuige van een Antilliaanse bendestrijd die eind 2013 een grote impact heeft gehad op het veiligheidsgevoel van buurtbewoners. Niet alleen in de wijk, maar in heel Zwolle. Een groep Curaçaoënaars en een gemengde groep Bonairianen en Curaçaoënaars vlogen elkaar met schietpartijen herhaaldelijk in de haren. Dit alles gebeurde voor de ogen van buurtbewoners en een basisschool met kinderen. De burgemeester stelde een samenscholingsverbod en een veiligheidsrisicogebied in. Hierdoor kon de politie overgaan tot preventief fouilleren.
De ontoelaatbare situatie die Zwolle in 2013 doormaakte, waardoor bewoners zich direct geconfronteerd hebben gezien met de veiligheid in hun eigen leefomgeving, is de trieste bevestiging van wat de cijfers ons al langer tonen. Onze Caribische landgenoten in Europees Nederland voeren de boventoon in het percentage schoolverlaters, behoren tot het percentage hoogste bijstandsontvangers en zijn oververtegenwoordigd in werkloosheids- en criminaliteitscijfers. Uiteraard, de groep Antilliaanse overlastgevers is absoluut niet representatief en verpest het voor de goedwillenden. Toch liegen de cijfers niet.

Miljoeneninzet
Mijn partijgenoot, Tweede Kamerlid André Bosman (VVD), heeft het initiatief genomen om een wet te schrijven die toelatingseisen stelt aan Antilliaanse Nederlanders die zich willen vestigen in Europees Nederland. Over dat voorstel zei AVP-fractieleider in de Staten van Aruba René Herdé gisteren in deze krant dat momenteel ‘kansen onbenut worden gelaten om structureel verandering te bewerkstelligen’. Daarmee vergeet hij de inzet die jarenlang gepleegd is op de bestrijding van vroegtijdig schoolverlaten, werkloosheid en criminaliteit onder Antilliaanse Nederlanders.
De verantwoordelijkheid om in te zetten op die bestrijding ligt met name bij de zogenaamde Antillianengemeenten. Ook Zwolle is zo’n Antillianengemeente. In de periode 2010-2013 stelde het rijk maar liefst 17.940.000 euro beschikbaar voor de aanpak van risicojongeren van Antilliaanse afkomst. Helaas toonde de evaluatie van dit beleid aan dat Antilliaans-Nederlandse jongeren, ondanks de goedbedoelde miljoeneninzet voor straatcoaches en gezinscoaches, nog altijd oververtegenwoordigd zijn in de eerdergenoemde staatjes, terwijl bij andere bevolkingsgroepen wel een daling zichtbaar is.

Hard ingrijpen
Goedbedoelde maatregelen om criminaliteit onder Antillianen in Nederland te voorkomen en bestrijden, hebben niet gewerkt. Daarom moeten, om criminaliteit in de toekomst te voorkomen, harde eisen gesteld worden aan vestiging in Europees Nederland. Tweede Kamerlid André Bosman wil met zijn initiatiefwet regelen dat iemand werknemer of zelfstandige moet zijn, over voldoende middelen van bestaan dient te beschikken, moet studeren aan een Nederlandse instelling of gezinslid moet zijn van iemand die voldoet aan bovenstaande eisen.
Op straat is de overheid de baas en waar onveiligheid heerst of dreigt, moet hard worden ingegrepen. Mijn fractie in de gemeenteraad heeft daar in die onveilige periode altijd stevig op aangedrongen. Toch gaat een overheid niet over een nacht ijs bij het instellen van een samenscholingsverbod, veiligheidsrisicogebied, of wanneer zij het geweldsmonopolie aanwendt om buurtbewoners en passanten preventief te kunnen fouilleren. Dit zijn maatregelen die een diepe indruk maken en voor sommigen intimiderend overkomen. De Antilliaanse bendeleden, die Nederland heeft geprobeerd op te voeden met miljoenen euro’s aan goedbedoelde welzijnssubsidies, zouden zich bewust moeten zijn van de effecten van die maatregelen die zij met hun gedrag hebben uitgelokt.

Vluchtoord
Zouden zij zich met strenge vestigingseisen ook hebben ontwikkeld tot nietsontziende criminelen; roofovervallen plegen in Holtenbroek op klaarlichte dag voor de ogen van bewoners en jonge kinderen? Zou hun familie hen op de Antillen dan wel hebben behoed voor een Europees Nederland waar van jou wordt verwacht dat je alleen welkom bent als je je aan de wet houdt? Zou Europees Nederland dan nog steeds een vluchtoord zijn voor kansarme immigratie, waar je heengaat met als doel om je hand op te houden en onrust te veroorzaken?
Vestigingseisen voorkomen niet alleen toekomstige criminaliteit door streng te controleren op gedrag, maar dwingen de autonome landen binnen ons Koninkrijk Aruba, Curaçao en Sint Maarten ook tot investering in de ontwikkeling van hun eigen inwoners. Naast de vestigingseisen aan Europees Nederlandse zijde (die Aruba, Curaçao en Sint Maarten overigens ook stellen aan de vestiging van Europese Nederlanders in die landen) zorgen beter onderwijs, een sterkere economie en meer werkgelegenheid dat een vlucht richting Europees-Nederland dan volstrekt overbodig wordt.
Dat is de inzet die Nederlanders - Caribisch én Europees - van hun overheden mogen verwachten. Zo blijven niet alleen de straten van Oranjestad, Willemstad en Philipsburg, maar ook die van Zwolle veilig.

Bron en achtergrondinformatie, beleid ten aanzien van risicojongeren van Antilliaanse afkomst:
*http://kennisbank.platform31.nl/websites/kei2011/files/KEI2003/documentatie/AanpakMarokkaanseAntilliaanserisicojongeren_VNGminWWI_2009.pdf, p. 36
* http://nos.nl/artikel/651787-aanpak-risicojongeren-stelt-teleur.html

Thom van Campen is voorzitter van de VVD-fractie in de gemeenteraad van Zwolle, een van de zogeheten ‘Antillianengemeenten’.