Eindelijk de oplossing
Wellicht zijn er mensen die denken dat het zal helpen. Ik zou ze dan willen adviseren hun pogingen voort te zetten. Baat het niet, dan schaadt het ook niet.
Anderen gaan de straat op en door manifestaties denken zij een meerderheid te verwerven, die datgene zal bereiken, waar zij op de geëigende plaats, namelijk in het parlement, niet toe in staat bleken. De aanvaardbare middelen raken uitgeput, zo dacht ik in mijn wanhoop. Moeten wij dan toch gaan kijken naar onwettige middelen? Bijvoorbeeld geld inzamelen om onze schreeuwlelijkerds een enkele reis aan te bieden naar een ver land. Dat zal niet tot het beoogde doel leiden, omdat er - hoe vreemd het ook klinkt - toch nog mensen zijn die hen zullen gaan missen en er wellicht een fiks bedrag voor over hebben om hen weer terug te krijgen.
Maar eindelijk vond ik de oplossing. Ik vind het wel knap van mij, al besef ik dat velen mijn opinie niet zullen delen. Maar die weten misschien niet beter en hebben dringend medische hulp nodig.
Al surfend ontdekte ik dat onze regering een nieuw wetboek van strafrecht had aangenomen. Natuurlijk hebben zij het niet gelezen, anders was het toch nooit aangenomen. Je gaat toch geen wapen toelaten om je zelf om zeep te helpen?
Ik wil u niet langer in onzekerheid laten. Maar misschien was u zelf zo slim om mijn brief van achter naar voren te lezen. De oplossing zit hem in het navolgende artikel van onze spiksplinternieuwe wetboek van strafrecht, en wel artikel 2:2 (aan het eerste gedeelte hebben wij niks; er is niemand die het Koninkrijk geheel noch gedeeltelijk onder vreemde heerschappij zou willen brengen):
,,De aanslag ondernomen met het oogmerk om het Koninkrijk geheel of gedeeltelijk onder vreemde heerschappij te brengen of om een deel daarvan af te scheiden, wordt gestraft met levenslange gevangenisstraf of tijdelijke van ten hoogste dertig jaren of geldboete van de vijfde categorie.”
Maar zie daar! Dezelfde straf van dertig jaren geldt ook voor degene die een aanslag onderneemt om een deel van het koninkrijk af te scheiden. Volgens mij is dit heel eenvoudig te bewijzen door de statuten van PS over te leggen. Voordat ik ons OM zal verzoeken om met toepassing van het genoemde artikel ons nieuwe land op te ruimen, wil ik toch eerst pleiten om deze mensen, die zo’n vooruitziende blik hebben getoond, voor te dragen voor een ridderorde. Zij kunnen dan dertig jaar tegen iets waardevols aankijken. Mocht er een regeling zijn die dat belet, dan moet die maar terzijde geschoven worden. Zo’n prachtige kans mogen wij niet missen, zeker nu de slachtoffers deze wet zelf hebben aangenomen.
Segundo Demei, Curaçao
