Curaçao in gevarenzone
Zoals ook een columnist van Vrij Nederland recentelijk naar voren heeft gebracht begint men ook in andere landen zich zorgen te maken over de koers die Nederland is ingeslagen. Nederland begint zich in snel tempo te vervreemden van de rest van de wereld, haar voortrekkersrol is zij aan het kwijtraken nu het land een nationalistische en populistische wending heeft genomen. Weg is de calvinistische daadkracht, Nederland is bezig zichzelf aan flarden te bediscussiëren. Laten we eerlijk zijn, Schotte heeft best wel geluk dat wij geen departement d’outre mer zijn van Frankrijk, Sarkozy kennende had hij allang een bataljon ex-legionairs deze kant opgestuurd om hier weer orde op zaken te stellen.
De gezapige overlegcultuur van Nederland zet thans echt geen zoden aan de dijk. Wij kunnen op dit moment helemaal geen academische discussie gebruiken over de intrinsieke aard van de waarborgplicht, wat nodig is betreft bonke daadkracht om dit land te redden uit de handen van de georganiseerde misdaad. Het ontgaat mij volledig dat de Nederlandse regering niet inziet dat juridische fijnslijperij hier niet aan de orde is, daar is geen tijd voor, trouwens wat kan al dat brave gezemel de Schotte-clan schelen, terwijl deze regering Nederland lekker bezighoudt met een juridisch steekspel over commissies, taken, bevoegdheden en andere afleidingsmanoeuvres, gaat het graaien en infiltreren rustig door.
Nog nimmer in de historie van ons land zijn belangengroepen zo diep geïnfiltreerd in onze logistieke sector en onze energiesector. Infiltratie in de monetaire sector is voorlopig even mislukt door de afwijzing van de heer Baetens, maar daar zal beslist wat op gevonden worden. Nu dreigt ook nog de overname van de kansspelen sector; Wega di Number-directeur Cesar Prince is net weggewerkt zodat ook die plaats binnenkort ingevuld zal worden door een handlanger.
Eenmaal het bestuur, de regelgeving, de logistieke sector, de energiesector, de monetaire sector en de kansspelensector in handen en het feest kan beginnen. Nu nog het hoger toezicht om zeep helpen en als eindpunt de onafhankelijkheid bewerkstelligen en the sky is the limit.
Het burgerlijk verzet strijdt voor de feitelijke overleving van de Curaçaose gemeenschap, Curaçao begeeft zich thans in de ‘survival-mode’, het is een kwestie van gered worden of voor de komende tientallen jaren vervallen tot een uitvalspost voor internationale criminele activiteiten.
Wat de Rijksministerraad niet beseft is dat door die afstandelijke en gemakzuchtige houding die zij inneemt, zij de Schotte en Hakim-clan geheel in de kaart speelt. Die krijgen volledig vrij spel met bovendien nog de garantie dat niet tegen hen opgetreden zal worden. Die taak is voortaan immers geheel welgelegen Transparency International in de schoenen geschoven. De 140.000 burgers van dit land zullen, zoals ik reeds in vorige stukken schreef, het probleem dan ook zelf moeten oplossen. Belazerd en democratisch misbruikt door onze eigen bestuurders zullen wij zelf moeten opboksen tegen opdringerige machtige geldbazen die over miljarden beschikken alsmede over logistieke voorzieningen en netwerken van ongekende proporties.
Dit is een volstrekt ongelijke strijd, maar een strijd die we coûte que coûte moeten aangaan, volhouden en winnen, al dan niet met de steun van het koninkrijk, hoe benauwd en beangstigend het ook lijkt, wij hebben echt geen andere keuze. Dit heeft niets te maken met politiek bedrijven, it’s about survival.
George Lichtveld, bestuurslid PAR,
Curaçao
