Onder coalitie verstaan wij een samenwerkingsverband tussen verschillende politieke partijen, vertegenwoordigd in het parlement, om samen een meerderheid te vormen, teneinde een regering te kunnen samenstellen. Hoewel het zelfs binnen één partij niet altijd mogelijk is om alle vertegenwoordigers op een lijn te krijgen bij het nemen van beslissingen, is het binnen een coalitie nog moeilijker omdat de filosofie binnen verschillende partijen niet altijd gelijk te krijgen is. Gelukkig zijn er meestal toch genoeg zaken waarover de meningen niet verdeeld zijn en waar men bij het samenstellen van een regeerprogramma overeenstemming kan krijgen, terwijl de drang om te regeren, de partijen uiteindelijk wel noopt tot een compromis, dat soms uit ideologisch oogpunt onvoorstelbaar lijkt. Er kunnen grofweg twee groepen worden onderscheiden binnen een coalitie. Zelfs bij een coalitie van meer dan twee partijen blijkt dit te kloppen. De ene groep kan worden gekwalificeerd als masochisten, terwijl de andere groep, zoals u al kunt raden, bestaat uit sadisten. Hoewel deze verdeling tot drie verschillende mogelijkheden kan leiden is het voor een ieder te begrijpen, dat de samenwerking van sadisten en masochisten tot de meest ideale combinatie zal leiden. De een heeft juist datgene te bieden waar de ander zo hartgrondig naar verlangt. En dat bestempelt dan een dergelijke combinatie tot een duurzaam verband. Onze huidige coalitie doet mij denken aan laatst genoemde combinatie. De pessimisten, waaronder de oppositie, die denken dat onze huidige regering het eindpunt niet zou halen, hebben pech, want de geschiedenis leert ons dat zij nimmer gelijk zullen krijgen. De optimisten, die denken dat de huidige regering goed werk doet en om die reden zal overleven, kunnen zich enkel vergissen omtrent de kwalificatie die zij hechten aan het werk van deze coalitie. De duurzaamheid is echter wel verzekerd. Hoe meer de sadistische groep zijn andere coalitiegenoten door het slijk haalt, hoe meer bevrediging de masochistische groep daaruit put. Om die reden zullen zij elkaar tot het laatste moment blijven omhelzen. Natuurlijk kan men met enige fantasie wel de andere twee mogelijkheden raden: een coalitie met alleen maar sadisten en een coalitie met enkel masochisten. De eerste groep zal ongetwijfeld leiden tot moord en doodslag, althans alleen figuurlijk, naar wij mogen hopen. Het is voorstelbaar, dat wanneer een groep alleen maar krijgt waar die zelf een overvloed van heeft, dit enkel tot frustraties kan leiden. De laatste groep kan wel een ongewenste mate van duurzaamheid bereiken. De afwachtende houding, die beide groepen innemen, zal als consequentie hebben dat er niet of nauwelijks geregeerd wordt. Te denken valt aan onze vroegere combinatie, van PAR c.s. die het toch maar heeft gepresteerd om zestien jaar lang niets te doen op het gebied van regeren. Helemaal waar is dat natuurlijk niet. Zij hebben in elk geval de staatsschuld tot astronomische hoogte weten op te werken. En dat is natuurlijk wel een prestatie. Voorts hebben zij de huidige bestuurders voor welhaast onoplosbare problemen gesteld, door hun haast tot wijziging van onze staatsvorm. En als men genoemde problemen voegt bij de alom gesignaleerde incompetentie, dan kan dit alleen maar leiden tot ongewenste, maar wel verdiende rampen. Tot slot, om binnen de grenzen te blijven van de voorwaarden voor ingezonden brieven, moet ik het aan u overlaten om invulling te geven aan de soort, waaronder de genoemde coalitiegroepen vallen. Segundo Demei, Curaçao
Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw
Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.
