Criminaliteit, quo vadis?
Bijna zeven jaar geleden had de toenmalige gezaghebber Liza Dindial het volgende over de toegenomen criminaliteit te vertellen naar aanleiding van vragen van het toenmalige MAN-Eilandsraadslid, de heer Amin Konket: ,,Natuurlijk hebben de sociaaleconomische omstandigheden een rol gespeeld bij de toename van de criminaliteit. Maar wij zijn ook veel te lang tolerant geweest. Te vaak hebben wij gezegd: ‘Dat is maar een choller erbij, dat is weer een extra inbraak geweest en dat is weer een illegaal erbij’. Wij hebben de situatie onderschat. Nu zijn onze ogen geopend en moeten wij constateren dat wij met een groot probleem zitten opgescheept. Het illegalenprobleem is niet van nu, maar er is nooit streng opgetreden. Nu worden wij met een climax van illegaliteit geconfronteerd. Er is niet tijdig opgetreden.”
Tijdens deze Eilandsraadvergadering stond de gezaghebber ook stil bij het criminaliteitsbestrijdingsplan ‘Defensa Sivil’. Dit plan beoogde de zichtbaarheid van de politie op straat te verhogen (klinkt bekend?) en de sociale redzaamheid van de burgers in de wijken te stimuleren (klinkt bekend?). Vooral zaken als gewapende roofovervallen, autodiefstallen en inbraken moesten prioriteit genieten (klinkt bekend?).
Gebrek aan personeel, geld, eenheid, het niet tolereren van Nederlandse politieagenten, onbekwaamheid, onkunde en gebrek aan continuïteit waren toen allemaal factoren die niet meehielpen om de criminaliteit bij de hoorns te pakken. Tot en met 2005 had mevrouw Dindial maar liefst zes ministers van Justitie meegemaakt: Rutsel Martha (PNP), Norberto Ribeiro (PAR, tweemaal), wijlen Ben Komproe en Mirna Louisa-Godett (beiden FOL) en David Dick (PAR) tot 14 augustus 2009 toen Magali Jacoba (PAR) de nieuwe minister van Justitie werd. Zal criminaliteit ooit serieus aangepakt worden? Zijn wij nog steeds te tolerant?
Rudy Sprock, Curaçao
