Afbraak eigen instituten
Hoewel het met name Helmin Wiels van regeringspartij Pueblo Soberano is die daarin het voortouw neemt, gaan de beide andere coalitiepartners - MFK en MAN - daarin mee. Een geluid van protest komt er in elk geval niet, en wie zwijgt stemt toe, en in het geval van de Centrale Bank stemden de MFK- en MAN-fracties zelfs mee. Terwijl PS in een brief aan partijgenoot en Statenvoorzitter Ivar Asjes zelf verzocht om aanwezigheid van president Emsley Tromp, ‘pa motivá su deklarashon referente dolarisashon pa Curaçao’ (om zijn uitspraken over dollarisatie voor Curaçao toe te lichten), werd hem vorige week letterlijk het spreken onmogelijk gemaakt; de topman van de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten (CBCS) mocht zijn presentatie niet geven in het parlement. Niet alleen werd daarmee de eigen Centrale Bank-president geschoffeerd, maar erger nog: de Staten ontnamen zichzelf en de burgers die het debat via radio en internet volgden de kans om uit eerste hand zijn zienswijze te vernemen. Dat komt omdat de emotie regeert in plaats van de ratio gebaseerd op argumenten. Want los van de vraag of iemand het eens of oneens is met dollarisatie, Tromp is als hoogste baas van de Centrale Bank niet de minste en op z’n minst moet naar betoog worden geluisterd - zoals Sint Maarten overigens wel deed.
Plotseling worden hem vage verwijten gemaakt, dat hij ‘een luguber en duister figuur is’ en ‘andere belangen dient’, omdat bepleit wordt dat dollarisatie een mogelijke optie is. Vergeten wordt kennelijk dat Tromp bijna drie jaar geleden al, in maart 2008, als president van toen nog de Bank van de Nederlandse Antillen (BNA), op uitnodiging van de toenmalige gedeputeerde van Economische Zaken van Sint Maarten, Maria Buncamper-Molanus, het idee van dollarisatie opperde in een speech over de financieel-economische situatie van dat eiland. Een jaar later, in 2009, werd tijdens de presentatie van het jaarverslag 2008 van de BNA door de president stilgestaan bij de gevolgen van de internationale financiële crisis, de aanstaande staatkundige herstructurering en de ontwikkelingen op de betalingsbalans van de Nederlandse Antillen. Daarbij stelde hij vast dat de directe impact van de internationale financiële crisis voor de Nederlandse Antillen nagenoeg nihil was, dankzij de door de BNA bij lokale financiële instellingen opgelegde zogenaamde 40/60-beleggingsregel (60 procent moet in eigen land worden belegd en de rest in het buitenland). De vraag die toen door de president werd gesteld, was of de Antillen ook in de toekomst voldoende voorbereid zijn om een volgende financiële crisis - die ‘zeer waarschijnlijk zal komen’ - zonder kleerscheuren te doorstaan. In dat kader opperde hij opnieuw dat dollarisatie een mogelijke optie zou kunnen zijn.
In zijn hoedanigheid van adviseur van beide landen op monetair gebied, hield Tromp als president van de CBCS op 17 januari 2011 - op uitnodiging van de huidige regering Wescot-Williams van Sint Maarten - een presentatie over een eventuele dollarisatie en de gevolgen daarvan voor dit eiland, waarmee Curaçao inmiddels na 10-10-10 een monetaire eenheid vormt. Terwijl het Curaçaose parlement hem blijkbaar niet wil horen, nodigde vervolgens de Staten van Sint Maarten op 3 februari de directie van de CBCS uit om op 7 februari haar standpunt over dollarisatie in het parlement van Sint Maarten te presenteren.
Het is te betreuren dat de coalitiepartijen van Curaçao een, in dat kader vermeende uitspraak van de president van de CBCS inzake dollarisatie op Aruba misbruiken om door te gaan met hun pogingen tot verzwakking van instituten die belangrijk zijn voor het nieuwe land Curaçao, door te roepen om een audit. Indien zij het welgemeend zou hebben met het toezicht op de Centrale Bank, dan had de MFK/PS/MAN-regering allang de door de wet voorgeschreven Raad van Commissarissen benoemd. Echter, zoals deze krant gisteren berichtte, meer dan vier maanden na instelling van de CBCS ontbreekt nog steeds een RvC zoals voorgeschreven in het Centrale Bank-Statuut. Ondanks diverse herinneringen van de Bank aan de regeringen van Curaçao en Sint Maarten, is tot op heden nog geen Raad benoemd. Met alle gevolg van dien voor corporate governance, het ontbreken van een toezichtorgaan, goedkeuring van begroting en jaarrekening en het aanstellen van een externe accountant voor controle van de jaarcijfers.
En zoals ook gisteren bericht, helpen de tegenstanders van de dollar de introductie van de afgesproken Caribische gulden hiermee ook niet dichterbij. Want door het ontbreken van een RvC sinds 10 oktober, zal de lancering van de Caribische gulden geen doorgang kunnen vinden op de geplande datum van 1 januari 2012.
Maar wat vooral opvalt is dat een coalitie die stelt ‘soberanía’ (soevereiniteit) hoog in het vaandel te dragen, stelselmatig bezig lijkt te zijn juist het fundament onder eigen instituten uit te slaan en daarmee de afhankelijkheid vergroten in plaats van verkleinen.
