Omgekeerde wereld
Nu valt regulator BTP in directe opdracht van Schotte over het weggeven van Fun Miles door de bij één van de twee belangenverenigingen aangesloten stations. Letterlijk zegt de minister-president dat de pomphouders die Fun Miles als marketinginstrument willen behouden dan maar hun hogere marge moeten inleveren. Het lijkt wel de omgekeerd wereld. Waar elders prijsafspraken bij wet verboden zijn, werpt Schotte zich in de strijd om de brandstofprijs juist bewust hoog te houden. Want daar komt het op neer. Als de MFK-premier gelijk heeft en Fun Miles geen loyaliteitsprogramma is maar toch vooral een kortingsactie, dan is hij dus tegen een korting voor de consument. Normaal is product-, prijs- en kwaliteitsdifferentiatie juist toe te juichen. Elke pomphouder dient - evenals alle andere ondernemingen - te strijden om de gunst van de consument. Dus ook al is het waar dat het hier een besluit/voorstel van april 2010 betreft, vóórdat deze coalitie aantrad, dan nog moet het mogelijk zijn deze terug te draaien ten gunste van de afnemer van brandstofproducten. Bovendien kan de vraag worden gesteld waarom de regering Schotte dan gedurende vijftien maanden kennelijk een situatie heeft toegestaan die niet zou mogen. De buitengewoon felle manier waarop de premier afgelopen week op televisie zijn optreden tegen de pomphouders van Asogas verdedigde, wekt de indruk dat er mogelijk ook andere belangen spelen. Hoe dan ook, lijkt het verstandig om het geheel te heroverwegen en de marktwerking over te laten aan de markt zelf; zoveel mogelijk zonder overheidsbemoeienis.