Monddood in Staten
MFK-fractieleider Rozier - die zich de laatste tijd juist steeds meer profileerde als de redelijke en zakelijke politicus - is de veroorzaker/initiatiefnemer; hij lokte het gebeuren immers uit. Maar dat neemt niet weg dat PS-Statenvoorzitter Asjes de hoofdverantwoordelijke is voor deze antidemocratische gang van zaken in het hoogste orgaan van het land. Eerstgenoemde wilde een inhoudelijke motivatie voor het opvoeren van het agendapunt, anders was het wat hem betreft onzin en tijdverlies. De PAR weigerde daarop te antwoorden vóórdat de vergadering echt kon beginnen en verzocht de voorzitter het debat voort te zetten. Deze liet echter een meerderheid van de coalitie bepalen om de vergadering niet meer door te laten gaan. Einde verhaal, maar ook een beetje einde van de democratie. Want weliswaar beslist uiteindelijk toch de helft plus één en was dit ook zo vóórdat deze coalitie aan de macht kwam. Maar wel ná een debat, waarin de oppositie in staat is gesteld om alle argumenten tijdens een openbare vergadering van het parlement in de strijd te werpen. Pas daarna is het koppen tellen bij de stemmingen. Dat is waarschijnlijk exact wat PAR had willen doen; elk van de 21 Statenleden kleur te laten bekennen met een ‘pro’ of ‘kontra’ ten aanzien van de conclusies van de Koninkrijksconferentie in december in Den Haag, waar MFK-premier Schotte zijn handtekening onder zette. Zoiets komt de coalitie niet gelegen, wetende dat PS op z’n zachtst gezegd bedenkingen heeft. Dat is het goed recht van de regeringspartijen. Had PAR gewoon wél moeten motiveren waar het deze fractie om gaat? Formeel niet, maar why not. Nu staat de gele partij met lege handen. Dat neemt niet weg dat de coalitie zich gewoon aan de spelregels en voorschriften moet houden. En dat is dat een minderheid aan het woord moeten kunnen komen. Ook dat is een fundamenteel uitgangspunt van een democratie. Iets trouwens wat dezelfde Curaçaose partijen tijdens het Interparlementair Koninkrijksoverleg Ipko op Sint Maarten zelfs wilden afdwingen door weg te lopen. Toen golden andere afspraken, maar in de Staten van Curaçao telt elke stem en niet alleen van een coalitie met dictatoriale neigingen.
