Hoewel wat laat bekendgemaakt dat de scholen ‘plat’ liggen en rekenschap gevend aan het discutabele instrument ‘staken’, is de boodschap van de leerkrachten en onderwijsvakbond Sitek loud and clear: Docenten voelen zich op school niet veilig en ook leerlingen zijn regelmatig mikpunt van geweld van medescholieren. Leraren voelen zich onbegrepen en miskend in hun dagelijks werk, waarbij zij steeds vaker niet alleen onderwijzer zijn maar in toenemende mate ook opvoedkundige taken op zich nemen. Simpelweg omdat dit thuis ontbreekt. Kinderen zijn agressief en soms onhoudbaar, omdat ze dit veelal van huis meenemen naar school. Remedial teachers, andere speciaal toegevoegde krachten en zelfs het Sentro Guia Edukashonal (SGE) zijn hiertegen niet opgewassen. Dat is kortweg het probleem waar een deel van het onderwijsveld mee kampt. Maar hoe relatief kort en simpel het probleem uit de doeken kan worden gedaan, hoe complex de oplossing is. Een stakingsdag en een manifest alléén zijn daarvoor niet voldoende. Dit vergt een structurele en langdurige aanpak, waarbij de hele maatschappij is betrokken. Allereerst vaders en moeders, familie, buren, sport- en ontspanningsverenigingen, scholen maar ook politie en justitie. En vooral een commitment van de zijde van de regering, die wel in staat blijkt indrukwekkende regeerakkoorden en -programma’s te schrijven maar die nog volstrekt onvoldoende concrete daden laat zien. De eerste stappen in de goede richting hoeven niet eens veel geld te kosten, maar vergen een veel groter verantwoordelijkheidsbesef: van scholen en hun hoofden, oudercommissies, openbare en particuliere schoolbesturen en ministerie en minister van Onderwijs. Praktische zaken: wie is er verantwoordelijk voor dat de poort tijdens schooltijden en in het weekeind dicht is? Wie kan zorgen voor voldoende licht in de avonduren? Welke instantie is er direct bij als zich een incident voordoet op het schoolterrein, zoals vorige week toen een juffrouw werd aangevallen door een uitzinnige ouder? Wat te doen met in de klas onhoudbare scholieren? Dit is geen probleem van een individuele school, maar van heel Curaçao. Staken is formeel niet het correcte middel, van een arbeidsconflict is immers geen sprake. Maar in plaats van zich de woede van de leraren op de hals te halen met zijn ‘No work, no pay’ doet Carlos Monk (PS) er goed aan om als minister van Onderwijs duurzame oplossingen te zoeken. Aan loze kreten over ‘gratis onderwijs’ heeft niemand iets, zolang de school zelf ziek en onveilig is.
Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw
Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.
