Met grote spanning wordt aan beide zijden van de oceaan de uitkomst van de bijzondere Rijksministerraad (RMR) morgen in Den Haag afgewacht. Dat de spanning zo hoog is opgelopen, kan aan zowel de Curaçaose als de Nederlandse regering worden toegeschreven. Het kabinet Schotte heeft sinds zijn start op 10-10-’10 weinig nagelaten om de relatie met politiek Den Haag te verzieken. Anderzijds blonk het optreden van de achtereenvolgende ministers van Koninkrijksrelaties - Piet Hein Donner en Liesbeth Spies - niet uit door daadkracht. Er zijn naarmate Willemstad zich steeds minder gelegen liet aan afspraken wel steeds hardere woorden gevallen, maar die dreigende taal is tot nu toe niet gevolgd door daden. Vanuit Nederlands perspectief bekeken, is er verschillende keren aanleiding geweest om op te treden. Even leek het erop dat dit zou gebeuren toen Curaçao de onthutsende bevindingen van de Commissie Rosenmöller naast zich neerlegde, maar Donner bood - op een terras aan de Annabaai - Gerrit Schotte een ontsnappingsmogelijkheid door hem op het spoor te zetten van Transparency International. Ook het geruzie met Centrale Bank-president Emsley Tromp, het open huis dat de Veiligheidsdienst al dan niet op instigatie van Schotte hield, het frustreren van de rechtsgang door Justitieminister Elmer Wilsoe, het plotselinge financiële tekort over 2011 en last but not least het negeren van de adviezen van het College financieel toezicht (Cft) om de gaten in de begroting 2012 te dichten, waren en zijn stuk voor stuk legitieme redenen voor de Koninkrijksregering om corrigerend op te treden. Maar die komt - tot nu toe althans - niet verder dan Gevolmachtigde minister Sheldry Osepa de mantel uit te vegen, hetgeen inmiddels een maandelijks ritueel is geworden dat geen enkel effect sorteert en van tijd tot tijd een boos telefoontje van Spies naar Schotte, dat al even weinig indruk maakt. De Curaçaose regering is er kennelijk gaandeweg meer en meer op gaan vertrouwen dat Nederland wel gromt en soms blaft, maar niet bijt. Dat verklaart ook dat Schotte lang heeft volgehouden geen gehoor te geven aan de uitnodiging om samen met zijn collega’s Mike Eman van Aruba en Sarah Wescot-Williams van Sint Maarten morgen deel te nemen aan de RMR. Te elfder ure heeft hij besloten toch te gaan. Waarom hij van gedachten is veranderd, is onderwerp van allerlei speculaties, maar het belangrijkste is dat hij daarmee Curaçao de grootst denkbare blamage heeft bespaard die de reputatie van het jonge land voor lange tijd ernstig zou hebben beschadigd. Nu Schotte op het vliegtuig is gestapt, is de vraag: Hoe zal dat morgen aflopen? Hoe stevig zal het er aan toe gaan? Zal Schotte door de knieën gaan en beloven zich in het vervolg aan de afspraken te houden? Of zal hij - uit angst voor de toorn van coalitiegenoot Helmin Wiels - de druk van de door Nederland gedomineerde Koninkrijksregering weerstaan? De uitkomst van de RMR zal wel eens omgekeerd evenredig kunnen zijn aan de spanning die in de aanloop er naartoe is opgebouwd. Beide kemphanen hebben immers meer te verliezen dan er te winnen valt. De inzet van beide kanten zal dan ook zijn om de schade zo veel mogelijk beperkt te houden. Voor Nederland betekent dat: Niet hoeven in te grijpen, want dat wil het niet en durft het eigenlijk niet, nog afgezien van de vraag of het er een idee van heeft hoe dat zou moeten worden vormgegeven. Schotte heeft hem kennende maar één doel voor ogen en dat is gezichtsverlies voorkomen. Dat kan door tijd te winnen, bijvoorbeeld in eerste instantie tot 1 september. Of door op het gebied van justitie en rechtshulpverzoeken iets weg te geven. In die zin is er een gemeenschappelijk belang en dat is: Niet ingrijpen, in elk geval niet nu. Complicerende factor is echter het advies van het Cft aan de Koninkrijksregering om Curaçao een formele en dus dwingende aanwijzing te geven alsnog de maatregelen te nemen die nodig zijn om een ordentelijke begroting op te stellen. Als de RMR morgen mocht besluiten (voorlopig) geen aanwijzing te geven, dan tast dat het toch al niet overtuigende gezag van het Cft ernstig aan. Dat zal voor Nederland slikken zijn, waartoe het alleen bereid is als Schotte met twee vingers in de lucht beterschap belooft. Ook en vooral wanneer het internationale imago van het Koninkrijk in het geding is. In dat opzicht is het bilaterale voorgesprek dat hij met Rutte heeft essentieel. Rutte zal hem de maat nemen en Schotte zal met overtuigende argumenten moeten komen waarom hij nog vertrouwen verdient. Als Schotte dit examen goed doorstaat - en daar moet hij met zijn Houdini-achtige talenten toe in staat worden geacht - zal het er morgen in de RMR een stukje vriendelijker aan toe gaan.
Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw
Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.
