Democratie wint altijd
Pueblo Soberano van Wiels is vanaf 2 november, wanneer de Staten in nieuwe samenstelling aantreedt, de grootste partij van Curaçao. Als partij met de meeste kiezers neemt PS in principe het initiatief om een regeringscoalitie te smeden. Daar moeten voor- en tegenstanders het mee eens zijn. Dit is het resultaat van een democratisch correct verlopen verkiezingsproces. Maar het is óók democratisch om vast te stellen dat hoewel ‘onafhankelijkheidspartij’ PS dus als nummer één uit de bus is gekomen, de onafhankelijkheid van Curaçao die deze partij nastreeft nu geen prioriteit geniet en zelfs niet aan de orde kan zijn. Ten eerste vertegenwoordigt Wiels’ Soberano ‘slechts’ bijna 23 procent van het electoraat, waarvan het maar de vraag is of van deze aanhang ook iedereen los van het Koninkrijk wil, aangezien de onafhankelijkheid niet de inzet was van de verkiezingsstrijd. Hoewel er ook binnen andere partijen - zoals bij MAN - elementen zijn die op termijn voor lossere banden met Nederland zijn, kan dus ook net zo goed - omgekeerd - worden geredeneerd dat een ruime meerderheid van 77 procent niet vóór onafhankelijkheid is. Dit is iets dat niet alleen in eigen land maar vooral ook in Den Haag, de Tweede Kamer, goed moet worden begrepen. Het Nederlandse parlement loopt veel te hard van stapel met allerlei conclusies over de interpretatie van de verkiezingsuitslag vrijdag op Curaçao. Want na drie decennia discussie over de staatkundige structuur, die pas twee jaar geleden uitmondde in een autonome status als land binnen het Koninkrijk, diende er en dient er nog steeds rust te komen op het front van de vraag welk staatsrechtelijk model nu het meest gewenst is. Als het zover is, dient de bevolking zich hierover in een referendum uit te spreken. Nu zijn er veel meer andere belangrijke zaken die eerst alle aandacht van de politieke bestuurders verdienen. De omvangrijke sociale achterstanden (materieel en geestelijk); de haperende economie; de enorme overheidstekorten en sociale fondsen die in het rood staan en bij verder uitblijven van actie onherroepelijk zullen leiden tot extra belastingen of bezuinigingen; en het vertrouwen onder bedrijven dat een dieptepunt heeft bereikt. Nu regeren is voor niemand een pretje. Ook niet voor een charismatische Wiels die het tot nu toe vanaf de zijlijn vooral moest hebben van uithalen links en rechts. Als grootste partij zal PS vooral bruggen moeten slaan. Niet alleen binnen een regeringscoalitie, maar eveneens met bedrijfsleven en bonden. Als Wiels hier niet in slaagt, zijn ook combinaties zonder PS mogelijk. Want een regering is er voor álle burgers. Ook dat is democratie.
