AD Commentaar

ANALYSE van een onzer verslaggevers
Er is géén nieuw vonnis met daarin een verbod om Francesco Corallo nog langer in verband te brengen met de maffia, zoals tenminste gesuggereerd begin vorige week met het uitsturen van een persbericht. Er is wél een vonnis van drie jaar geleden, 2011, dat door Corallo’s gokimperium BPlus (BetPlus) werd gemanipuleerd door er grote delen uit weg te laten en ook bepaalde zinnen/zinsdelen en bijvoorbeeld zelfs de datum te schrappen.
Vrijdag berichtte het Antilliaans Dagblad dat er twijfel is gerezen over het beroepsvonnis waar BPlus naar verwijst in een afgelopen week via internationale persbureaus, waaronder ANP Pers Support, de wereld ingestuurd perscommuniqué. BPlus en Corallo’s financiële rechterhand Rudolf Baetsen (Atlantis World Group), die eerder door ex-minister Jamaloodin (MFK) van de regering Schotte werd voorgedragen als voorzitter van de Raad van Commissarissen van Centrale bank van Curaçao en Sint Maarten (CBCS), reageerden niet op het verzoek om de originele versie van het vonnis. Uiteindelijk stuurde de Italiaanse BPlus-woordvoerder ‘een samenvatting’.
De datum - vrij cruciaal, zo zal blijken - is uit die ‘samenvatting’ weggelaten. Bewust. Ook een essentieel deel van de conclusie van de Italiaanse rechtbank. Verder bestaat de samenvatting uit drie stukken tekst, dertien selectief gekozen regels, uit een vonnis dat in werkelijkheid zeven pagina’s beslaat. Deze krant heeft dit vonnis. Een vonnis uit 2011. En dit vonnis is deze week door Gerrit Schotte zelf op de mail aan derden gezet (daar is bewijs van); ter ondersteuning van het persbericht dat diezelfde dag uitkwam.
De redactie heeft de delen uit de samenvatting, verkregen van BPlus dat dient als ondersteuning van een gesuggereerd nieuw vonnis, en het originele vonnis van 9 september 2011 één op één naast elkaar gelegd. De geselecteerde zinsneden uit de rechterlijke uitspraak zijn identiek, maar het is lang niet volledig en het betreft zinnen die toepasbaar lijken voor de actualiteit; in zekere zin dus tijdloos zijn en daarom ook nu hadden kunnen gelden. Echter, in werkelijkheid betreft het de behandeling door het gerecht van een klacht dat Francesco Corallo en zijn broer Carmelo Maurizio, die door de Italiaanse Direzione Investigativa Antimafia (DIA) in verband worden gebracht met de kennelijk onfrisse ‘Santapaola-familie’. Dat had gestaan in een rapport van 2009 - maar dit deel is door BPlus geschrapt.
De media en daarmee het publiek zijn vorige week kennelijk bewust op het verkeerde been gezet. De boodschap is: zelfs de DIA en de minister van Binnenlandse Zaken van Italië mogen Corallo niet langer in verband brengen met de maffia, terwijl de grootste Italiaanse krant La Repubblica dit integraal moet publiceren. Dus ook voor alle anderen is het voortaan oppassen geblazen.
Daarvoor wordt - zo is dan nu ontward - een vonnis van 2011 misbruikt. Maar tussen 2011 en anno 2014 is er óók een ander vonnis geweest, namelijk de uitspraak van de rechtbank Den Haag in kort geding van 30 januari 2013 in de zaak tussen Corallo en de Staat der Nederlanden (het ministerie van Buitenlandse Zaken en van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties).
Corallo haalde daarbij bakzeil. De volgens dit vonnis op Sint Maarten wonende zakenman Francesco Corallo werd in deze door hem aangespannen rechtszaak op alle fronten in het ongelijk gesteld.
De eigenaar van het internationale gokimperium Atlantis World Group - dat gelieerd is met BPlus - met casino’s in onder meer Sint Maarten, Curaçao en de Dominicaanse Republiek eiste dat de ministeries zouden worden gedwongen een in het oog springende rectificatie in de Telegraaf te plaatsen. De ministeries moesten afstand nemen van berichten in de media waarin Corallo als een ‘maffiaboef’ wordt afgeschilderd. De in september 2011 tot Nederlander genaturaliseerde Italiaan bleek echter kansloos.
De zaak vond zijn oorsprong in het verzoek dat toenmalig minister-president Schotte - die al met de uitgelekte MOT-meldingen in verband was gebracht met overmakingen van aanzienlijke geldbedragen van Corallo’s BPlus - in mei 2011 achter de rug van Den Haag om aan de Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken deed om een verklaring van goed gedrag af te geven over Corallo vanwege diens aanstaande benoeming in een ‘prestigieuze overheidsfunctie’ op Curaçao.
De Italianen hielden zich wel aan de regels van het diplomatieke verkeer en namen contact op met de Koninkrijksambassade in Rome. Deze werd gevraagd om Schotte te informeren dat zijn verzoek niet kon worden gehonoreerd omdat Corallo bij zowel de Italiaanse politie als de inlichtingendienst bekend was vanwege zijn betrokkenheid bij drugshandel, witwassen en contacten met de Siciliaanse maffia.
De ambassade stuurde deze informatie in een verzegelde envelop per diplomatieke koerier naar Schotte in Willemstad. Bijna anderhalf jaar later, kort voor de Statenverkiezingen van oktober 2012, kwam het document op Curaçao op straat te liggen. De brief van de ambassade werd opgevat als bewijs dat de ex-premier, zoals al veel langer werd vermoed, bijzondere banden had met onderwereldfiguren. Sinds twee maanden geldt Schotte zelf als verdachte. Als gekozen parlementariër, tevens fractieleider van MFK, peinst hij er echter niet over zijn Statenlidmaatschap - ook niet tijdelijk - aan zijn partij beschikbaar te stellen.
Terug naar 2012 en begin 2013. Voor Corallo was de publiciteitsgolf aanleiding Buitenlandse Zaken te sommeren in het openbaar afstand te nemen van de bewering dat hij lid van de maffia zou zijn en zich met criminele activiteiten zou bezighouden. Het ministerie liet hem weten ‘dat er niets viel te rectificeren’, waarop de casinobaas een kort geding aanspande.
Tijdens de zitting voerden de advocaten van Corallo aan dat de gewraakte informatie was uitgewisseld door niet daartoe bevoegde functionarissen, dat Nederland de door de Italianen verstrekte gegevens had moeten verifiëren en zich had moeten realiseren dat publicatie van de informatie schadelijk voor hun cliënt zou zijn. De Nederlandse rechter: ,,Uit niets blijkt waarom getwijfeld zou moeten worden aan de bevoegdheden. Voorts is niet gebleken dat de Staat er de hand in heeft gehad dat de brief openbaar is geworden. De Staat mag er van uitgaan dat een per diplomatieke post verzonden brief aan de premier van een land binnen het Koninkrijk in vertrouwde handen blijft. De rol van de Staat was niet meer dan het doorgeleiden van de door Italië verstrekte informatie naar premier Schotte.”
Deze Haagse rechter verwees overigens toen al naar de uitspraak van 9 september 2011 van het Tribunale Civile di Roma, het vonnis dat dus anno 2014 opnieuw in stelling wordt gebracht met de suggestie dat het ‘nieuw’ is; daarin wordt geoordeeld ‘dat Corallo op een openbare website van het Italiaanse ministerie van Binnenlandse Zaken ten onrechte in verband wordt gebracht met de Italiaanse maffiaclan Santapaola’. Niets meer en niets minder.
Waarom BPlus/Atlantis, Corallo en vermoedelijk ook zijn advocaten juist nú ervoor kiezen om een persbericht uit te sturen met de kennelijke bedoeling te doen voorkomen dat de Italiaanse rechter per februari 2014 of in elk geval zeer onlangs het verbod heeft uitgesproken Corallo nog op welke manier ook in relatie te brengen met de maffia en, om in een gevraagde toelichting daarop, doelbewust te sjoemelen met een vonnis - dat al drie jaar in originele (Italiaans) en vertaalde vorm (Engels) met alle stempels en handtekeningen voorhanden is - blijft ongewis. Het is in elk geval niet erg netjes om het publiek op het verkeerde been te zetten.