Patia-politiek
Op Bonaire, het grootste van de BES-eilanden die sinds 10-10-’10 een integraal onderdeel vormen van Nederland, hebben politieke aartsrivalen PDB en UPB een regeerakkoord gesloten. Het meest bijzondere hieraan is vooral dát de partijen die elkaar tot voor kort te vuur en te zwaard bestreden, vaak tot het persoonlijke en beledigende aan toe, nu de handen ineenslaan en samen hun eiland gaan regeren. Het tweede dat opvalt, is dat de ‘traditionele’ partijen de krachten bundelen en dat de nieuwkomer - Movementu di Pueblo Boneriano (MPB) van ex-UPB’er Elvis Tjin Asjoe, die van nul tot de partij met de meeste stemmen groeide - daarmee in de oppositie belandt. Hoewel MPB zo’n 40 kiezers meer achter zich kreeg ‘verliest’ de partij het om het Bestuurscollege te vormen en daarmee gedeputeerden te leveren. Gana anochi, pèrdè mainta. ’s Avonds als de verkiezingsuitslag bekend wordt winnen, maar verliezen bij de formatie. Het zal nog lange tijd een discussie blijven of Tjin Asjoe dit aan zichzelf te wijten heeft. Immers, hij sloot vóóraf elke samenwerking met zijn ex-partij Union Patriotiko Boneriano (UPB) uit en werd het op het laatst niet eens met Partido Demokrátiko Boneriano (PDB) over het vraagstuk van de staatkundige structuur van Bonaire. Ja, het eeuwige debat over de gewenste positie van het eiland binnen het Koninkrijk. Feit is echter dat met het (zichzelf) uitsluiten van MPB er geen frisse wind komt te waaien in het BC van Bonaire, want vanuit de Eilandsraad zal de nieuwe partij nog nauwelijks een vuist kunnen maken. Vernieuwing is er overigens wel met de nog relatief jonge partijvoorman Clark Abraham van de Democraten. Hij schrikt er niet voor terug om UPB in de armen te sluiten; iets wat tot een maand terug en onder zijn vader Jopie Abraham ondenkbaar was. Maar Abraham junior draait het om; juist het feit dat PDB en UPB al decennia van mening verschillen over vrijwel alles - maar in het bijzonder de gewenste staatkundige structuur - en dan tóch samenwerken, is volgens hem een krachtig signaal. Niet alleen aan de bevolking, maar ook aan Nederland en de andere koninkrijkspartners. Dat twee gezworen politieke vijanden het opeens zo goed met elkaar kunnen vinden, noemt de PDB-leider dubbele winst, omdat Bonaire eenheid nodig heeft en politieke volwassenheid. Om het regeerakkoord tussen rood en groen te bezegelen werd een patia (watermeloen) - groen van buiten en rood van binnen - doorgesneden. Mooie symboliek. Alle optimisme aan bijna elke start ten spijt, partijen zullen met voorzichtigheid moeten opereren, want van een patia is ook bekend dat hij bij een val flink uit elkaar kan spatten. Aan PDB en UPB om ervoor te zorgen dat dit met de door hen beloofde ‘nieuwe politiek’ niet gebeurt.
