AD Commentaar

Minister Ben Whiteman (Pueblo Soberano) van Gezondheid is, zoals eind vorige week bericht, akkoord gegaan met de gefaseerde verstrekking van 30 miljoen gulden noodkrediet aan het Sint Elisabeth Hospitaal (Sehos). Of de bewindsman het geld uit zijn eigen ministeriële begroting of - als dat niet lukt - ergens anders uit de landsbegroting van Curaçao haalt, is niet duidelijk. Mogelijk ook voor Whiteman zelf niet. Wel wijst alles erop dat de PS-minister min of meer ‘in ruil voor’ de 30 miljoen aan gemeenschapsmiddelen heeft aangegeven (lees: geëist) dat Elisa Carter wordt aangesteld binnen of in elk geval dichtbij het Sehos. Naar verluidt is, om Carter te kunnen plaatsen in de organisatie van het Sehos naast de Raad van Bestuur (RvB) en onder de Raad van Toezicht (RvT), een plek bedacht binnen de transitie van het bestaande ziekenhuis Sehos naar het nieuwe ziekenhuis Hospital Nobo Otrobanda (HNO) waarbij zij een speciale rol krijgt.
De naam van Carter duikt op in een notitie van maart 2015 over een verhitte vergadering waarin minister Whiteman ‘zijn vertrouwen in de RvB van het Sehos volledig opzegt’; dit op basis van ‘zijn slechte ervaringen’ en ‘vernomen faalpunten van de RvB’. Die RvB van het Sehos bestaat uit Javier Hernandez (algemeen directeur), Cai Winkel (medisch directeur), Henri Gerrits (financieel directeur) en Indra Rossen-Lucasius (secretariaat).
Minister Whiteman zegt dan wel het vertrouwen in de RvB op en ‘conditioneert zijn inzet voor financiële ondersteuning’, maar de RvT (onder voorzitterschap van Erich van der Hoeven) voorziet op dat moment grote problemen bij discontinuïteit, zeker omdat het consortium van financiële instellingen de benoeming van nieuwe personen in de RvB moet goedkeuren.
Dus, zo is de gedachte, is een Toezichthouder Implementatieplan nodig. Ter ondersteuning van het implementatieteam wordt Elisa Carter ‘voor een bepaalde periode benoemd’ als Toezichthouder Implementatieplan. De kosten van Carter - volgens het dagblad Extra afgelopen weekeinde 35.000 gulden per maand; volgens andere onbevestigde berichten zou het gaan om dit bedrag exclusief huisvesting en dit gedurende twee jaar - kunnen echter niet gedragen worden door het noodlijdende Sehos; de betalingen kunnen eventueel wel via Sehos plaatsvinden.
Hoewel de Toezichthouder Implementatieplan ‘ressorteert’ onder het Implementatieteam (bestaande uit de voorzitter van de RvB, de voorzitter van de RvT, en voorzitter Ashley Duits van het Medisch Stafbestuur), rapporteert Carter aan voorzitter Van der Hoeven van de RvT. Naast uitvoering van het implementatieplan heeft zij tot taak, zo lijkt het, te ondersteunen bij ‘de transformatie van het huidige Sehos naar het moderne Sehos, die HNO zal exploiteren’.
Carter heeft geen onbesproken verleden en is daarom controversieel. Elisa Carter werd in 1955 geboren in Guyana, groeide op in Suriname, woonde van 1979 tot 2012 in Nederland en keerde terug naar Suriname. Daar was zij adviseur van de International Development Bank met focus op de gezondheidszorg.
In Nederland was zij daarvoor lid geweest van de RvB Erasmus Medisch Centrum, met ICT en financiën in haar portefeuille, waar ze werd ontslagen wegens vermeende fraude en het inhuren van bevriende consultants. Ze was eerder ook lid RvB GGzE Eindhoven, bestuurder Riagg Maastricht en manager zorg GGD Brabant Noordoost alsmede hoofd operatiekamer VU MC. Tot haar (voormalige) nevenfuncties behoren onder anderen: lid Raad voor de Volksgezondheid Nederland en Lid RvT Laurentius Ziekenhuis.
Carter komt lange tijd positief in het nieuws met veel interviews in doorgaans betrouwbare Nederlandse media. Ze wordt omschreven als ambitieus/gedreven (‘bliksemcarrière’), iemand met grensverleggende inzet, persoonlijk/toegankelijk (‘het gaat om mensen’), vernieuwend (‘dare to be different’). Carter werd de ‘Eerste zwarte vrouwelijke manager 2005’ in Nederland.
Maar eveneens negatief in het nieuws, al dan niet gebaseerd op geruchten. Zo berichtten in 2012 veel media in Nederland over haar ontslag bij Erasmus MC wegens vermeende fraude en het inhuren van bevriende consultants. De uitkomst van het onderzoek verricht door PwC in opdracht van Erasmus MC is onbekend. Carter zelf ontkent de fraude, maar geeft wel aan dat de consultants bevriend waren. En dan is er uit de periode 2013/2014 een vaag gerucht, met slechts één onduidelijke bron: Carter zou geld hebben ontvangen voor de bouw van een ziekenhuis in Suriname (Wanica) maar daar niet voor hebben geleverd.
Met Carter wil minister Whiteman een vinger aan de pols houden wat betreft het Sehos, waarvan de situatie wordt omschreven als ‘precair’, wat wordt bevestigd door een rapport van Stichting Overheidsaccountantsbureau (Soab) en de Quick Scan door Usona; dat als er geen actie wordt ondernomen het ziekenhuis in mei failliet is. En wellicht erger, dat de business case van HNO in gevaar komt. De belangen zijn groot, de risico’s ook. Want door de opgelegde budgetkorting zijn de problemen, die er bij Sehos al (decennia) waren, nog zichtbaarder aan de oppervlakte gekomen. Alle ogen zijn nu gericht op hoe Whiteman en zijn ‘gezant’ Carter de dagelijkse operatie van het Sehos overeind houden en stagnatie van de realisatie van het nieuwe ziekenhuis voorkomen.