Hoog spel premier Asjes
Analyse
De kandidaatstelling van premier Ivar Asjes voor het voorzitterschap van het partijbestuur van Pueblo Soberano is op het eerste gezicht misschien een moedige daad. Het vereist lef of misschien kortzichtigheid om een gooi naar het voorzitterschap te doen terwijl de eigen fractie al lang niet op dezelfde lijn als de premier zit, omdat hij in hun ogen het gedachtegoed van de PS verkwanselde. De partij schuwde er niet voor om de minister-president dit jaar bij de herdenking van de moord op Wiels compleet te negeren. De kandidaten voor de verschillende bestuursfuncties hebben krap anderhalve week nog de tijd om campagne te voeren voor de verkiezingen die op 8 augustus worden gehouden. De minister-president is deze week in het buitenland. De vraag is niet alleen hoeveel tijd Asjes nog heeft om stemmen te winnen, maar ook waar en hoe hij dat gaat doen. Het is de vraag of de premier daarvoor de dagelijkse radio-uitzendingen zal gebruiken van de door Helmin Wiels opgerichte stichting ‘Movementu Aliansa Sivil’. In deze krant verklaarde PS-Statenlid Leonora dat de achterban deze week in de radioprogramma’s geïnformeerd wordt welke kandidaat de voorkeur van de fractie geniet. Dat die voorkeur uitgaat naar de huidige voorzitter Edward Joseph hoeft niemand te verbazen. Misschien weet of voelt de premier zich ondanks de perikelen met de fractie en zijn zichtbare afwezigheid in de partijgeledingen dermate verzekerd van de steun van andere partijgenoten, dat Asjes zich als de nieuwe voorzitter wil opwerpen. Het is vooralsnog niet duidelijk of de premier een troef in handen heeft en wat die dan wel is. Welbeschouwd speelt Asjes hoog spel. Mocht hij tot voorzitter worden gekozen dan heeft hij de moeilijke opgave om de fractie en de achterban voor zich te winnen. Tegelijkertijd biedt het hem de mogelijkheid om zijn positie te verstevigen en wellicht zelfs een gooi te doen naar het politiek leiderschap van de PS. In het hypothetische geval dat de premier niet tot voorzitter wordt gekozen, doet zich de bijzondere situatie voor van een minister-president die de winnende partij van de laatste verkiezingen vertegenwoordigt en tegelijkertijd niet het vertrouwen van diezelfde PS heeft om als partijvoorzitter te fungeren. Op zich hoeft dit voor de minister-president zelf, de PS-fractie en het kabinet geen gevolgen te hebben, zolang alle betrokkenen de politieke volwassenheid hebben om zich in het belang van het land zakelijk naar elkaar toe op te stellen. ‘Business as usual’ dus. Maar met een fractie die er niet voor schroomde om Asjes meerdere keren publiekelijk te schofferen, zoals in het geval van de sanctiewet en de beveiligingscamera’s, is het de vraag of er van de premier niet een knieval zal worden geëist. Als de premier geen partijvoorzitter wordt is de kans groot dat Asjes zich buitenspel plaatst in de PS, waarmee de zoveelste scheuring in die geledingen een feit is. Komende zaterdag stellen de kandidaten zich aan hun partijgenoten voor. Het verloren gewaand lid Asjes zal dan het podium weer betreden, maar pas een week daarna zal het duidelijk worden of de premier die hoog inzette alles of niets heeft verloren en wat de implicaties daarvan zijn voor land.
