Verklaring Asjes helpt tegenpartij
‘Spontane openhartigheid’ premier kan nog duur uitpakken voor Land
In een poging zijn onder vuur liggende partijgenote Marvelyne Wiels te verdedigen lijkt het er op dat minister-president Ivar Asjes (Pueblo Soberano) het land een slechte dienst heeft bewezen.
Om te bagatelliseren dat het wegsturen van het voormalige hoofd voorlichting van het Kabinet van de Gevolmachtigde minister de overheid onnodig handenvol geld heeft gekost, verwees de premier in het Statendebat van vorige week naar een ander, nog niet beslecht arbeidsgeschil.
Hij doelde op het conflict met het vroegere hoofd Juridische en Algemene Zaken van het toenmalige Antillenhuis, Vivien Pengel-Calmez. In 2004 trad zij er in dienst, maar omdat zij naar het oordeel van Gevolmachtigde minister Paul Comenencia niet naar behoren functioneerde, werd haar al binnen een jaar een andere functie aangeboden. Pengel-Calmez weigerde, waarna haar - via een besluit van de Raad van Ministers - ontslag werd aangezegd. Na een aantal rechtszaken over en weer verklaarde de rechtbank de arbeidsrelatie per 1 november 2006 voor ontbonden. De ex-werkneemster procedeerde evenwel door om achterstallig salaris uitbetaald te krijgen. Om haar eisen kracht bij te zetten, liet zij in 2008 beslag leggen op de bankrekeningen van het Land. Ook gelastte zij de executoriale verkoop van de panden waarin het Antillenhuis kantoor hield. Door tussenkomst van de rechter werd de beslaglegging opgeheven en de veiling afgelast.
In 2009 leek er, na het zoveelste vonnis, een streep onder het geschil te kunnen worden gezet nadat de overheid aan alle door de rechter opgelegde betalingsverplichtingen had voldaan. Maar Pengel-Calmez besloot niettemin door te procederen: zij wilde dat haar ook nog een toeslag werd uitgekeerd voor het waarnemen van de directeur van het Kabinet van de Gevolmachtigde minister.
Haar vordering werd echter zowel in eerste aanleg als in hoger beroep afgewezen. Met de uitspraak van de Hoge Raad in 2013 leek de kwestie tot een definitief einde te zijn gekomen, maar na twee jaar adempauze diende Pengel-Calmez onlangs een nieuwe vordering in van vele honderdduizenden guldens. Ze vindt dat haar ontslag op onredelijke gronden heeft plaatsgevonden.
Vorige week troffen de partijen elkaar daarom opnieuw voor de rechter in Den Haag. Tot een inhoudelijke behandeling is het niet gekomen, want de rechter wil eerst beoordelen in hoeverre een vordering voor een gebeurtenis die zich tien jaar geleden heeft voltrokken nog wel ontvankelijk is. Hij neemt daarover volgende maand een besluit. Het is derhalve hoogst onzeker of de rechtbank zich überhaupt daadwerkelijk gaat buigen over de eis. En als dat al gebeurt, heeft Asjes, gegeven het feit dat Pengel-Calmez de laatste drie rechtszaken op rij - tot in hoogste instantie - heeft verloren, juist alle reden om de uitkomst van de nieuwe procedure met vertrouwen tegemoet te zien.
Het is daarom een des te groter raadsel wat de premier heeft bezield om, zonder dat de kwestie ook maar in de verste verten verband houdt met het vernietigende rapport van de ombudsman over de gedragingen van Wiels, de zaak Pengel-Calmez in de Staten ter sprake te brengen en daarbij ook nog eens een somberder beeld te schetsen van de uitkomst dan de feiten rechtvaardigen. Asjes voorspelde dat deze zaak de belastingbetaler ‘veel meer dan 300.000 gulden gaat kosten’. Hij voegde er ongevraagd aan toe dat het Land ‘volgens onze advocaten’ niet sterk staat. Deze op een openbare schuldbekentenis lijkende verklaring heeft menigeen de wenkbrauwen doen fronsen. Het is voor elke partij die in een rechtszaak verwikkeld is immers hoogst ongebruikelijk om, nog voordat er een vonnis is, het eigen ongelijk openlijk toe te geven.
De loslippigheid van de premier moet in elk geval de door het Land ingehuurde advocaten onaangenaam hebben verrast. Mr. Marije Schneider van het even dure als prestigieuze Pels Rijcken & Droogleever Fortuijn in Den Haag wil er tegenover deze krant niets over zeggen: ,,Zolang de zaak onder de rechter is, kan er geen reactie worden gegeven”, laat ze via een collega weten. Voor Pengel-Calmez zijn de uitspraken een geschenk uit de hemel, maar zij vindt het nog te vroeg om te juichen: ,,U begrijpt dat ik in deze fase terughoudend moet zijn. We zijn immers nog maar aan het begin van de procedure”, zegt ze in de wetenschap dat haar raadsvrouw mr. Aspasia Stamoulis de openhartigheid van Asjes met beide handen zal aangrijpen om het proces in haar voordeel te doen kantelen.
