Opportunisme regeert?
De commissievergadering van de Staten vorige week waarin menig parlementariër ongezouten kritiek uitte op de vergevorderde plannen van de minister van Bestuur, Planning en Dienstverlening (BPD) om de personele lasten van overheidsdienaren te beheersen, heeft buiten de parlementszaal voor opgetrokken wenkbrauwen gezorgd. Plotseling nemen de fracties het op voor de ambtenaren, een categorie burgers waarvan alom bekend is dat die als laatste groep in de samenleving hun steentje hebben bijgedragen aan de noodzakelijke besparingen (voor wat betreft de basisverzekering ziektekosten/bvz), maar waarvoor ook nog altijd géén akkoord is wat betreft de versobering van de ambtelijke pensioenregeling.
Zijn er soms (vervroegde) verkiezingen in aantocht dat de partijen - van links tot rechts in de Staten - zich zo moeten profileren als meest ‘ambtenaar-vriendelijk’? Van de oppositiepartijen kan álles worden verwacht; hoewel een oud en achterhaald principe, zijn zij in principe per definitie tegen elk regeringsplan. Maar dat twee regeringsfracties - de grootste coalitiepartij PS en de eenmansfractie PNP - zich keren tegen de voornemens van BPD-minister Etienne van der Horst (PAIS) om de uitgaven voor ambtenaren terug te dringen, is enkel uit te leggen als opportunistisch. Een doorzichtige en goedkope manier van zieltjes winnen.
Terwijl de bewindsman de facto enkel het regeringsbeleid van PS/PAIS/PNP/Sulvaran uitvoert, grotendeels gebaseerd op het regeerakkoord waar alle vier hun handtekeningen onder zetten, en daarbij binnen de nauwe marges van sluitende begrotingen moet werken, spelen Soberano en Nashonal plotseling Sinterklaas. Onbegrijpelijk, zeker omdat de minister al overeenstemming met de overheidsbonden wist te bereiken. En het is des te ongeloofwaardiger als deze fracties geen deugdelijk alternatief weten aan te reiken. Als de loonmatiging van ambtenaren niet is gewenst, wat moet er dan wél voor wijken of wie moeten er dán bloeden? Werknemers in het bedrijfsleven hebben al sinds 2013 ingeleverd. Fors. Met meer belastingen en vooral hogere premies. En - omdat de economie dit niet toelaat - tijdenlang geen loonverhogingen en soms zelfs helemaal geen vakantietoelagen of bonussen. Willen PS en PNP dan opnieuw de koopkracht van de particuliere sector aantasten? Of snijden in de zorg of het onderwijs?
PS-Statenlid Elmer ‘Kadè’ Wilsoe beklaagde zich erover dat de overheid ‘te veel geld op straat heeft liggen’. Voor zover dat klopt, want in werkelijkheid blijkt het vaak lucht in de boeken van de fiscus te zijn, zijn het ambtenaren die hun werk effectiever en efficiënter dienen uit te voeren. Van elke belastinggulden gaat nu ruim 40 cent op aan personeelslasten van de overheid. Maar het kan kennelijk nóg meer, als het aan MAN-parlementariër Charles Cooper ligt: hij riep de ambtenaren op het akkoord dat hun bonden hadden bereikt naast zich neer te leggen en bij de rechter in de tegenaanval te gaan. Dezelfde Cooper die minister was in het kabinet-Schotte (MFK/PS/MAN) dat wegens financieel wanbeheer binnen twee jaar een aanwijzing van de Rijksministerraad over zich afriep, waarna eerst een interim- en transitieregering en later de zittende regering puin moesten ruimen, ten koste van de bestedingsruimte en de economie. Als volksvertegenwoordigers opkomen voor de rechten van mensen, prima, maar dan wel op verantwoorde wijze en vooral voor álle burgers van dit land.
