Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De Vereniging Bedrijfsleven Curaçao (VBC) vindt dat het solidariteitsproces moeizaam verloopt ‘mede vanwege de inflexibele houding van de (overheids)vakbonden alsmede gebrek aan daadkracht van de regering’. Dat staat in een onlangs uitgebracht memo in handen van deze krant.
De VBC doet verslag van de economische ‘recessie’ die er al was vóór de Covid-19-uitbraak, een recessie omdat er drie opeenvolgende jaren van krimp zijn geweest. In 2019 steeg het werkloosheidspercentage naar 21,2 procent. ,,De Covid-19-crisis heeft het toekomstbeeld voor de Curaçaose economie nog somberder gemaakt. Van de ene op de andere dag is de belangrijkste economische, deviezen genererende en werkgelegenheid scheppende sector, het toerisme, nagenoeg stil komen te staan. Dit is ook het geval voor andere activiteiten, onder andere de internationale transport- en logistieke sector”, zo wordt aangevoerd.
Volgens de VBC kan de pijn worden ‘verzacht’ door interne solidariteit te tonen om de grote welvaartsdaling gezamenlijk te dragen. Maar daarin vindt de vereniging dus dat er te weinig daadkracht getoond wordt door de regering, die gedwarsboomd wordt door de vakbonden.
Daarnaast vindt de VBC het ‘opvallend’ dat er een discrepantie is in loonkorting tussen de private (20 procent minimaal) en de semipublieke sector (12,5 procent). De vereniging vraagt zich ook af hoe verstandig het is geweest om de liquiditeitssteun uit Nederland te verdelen in 30 procent voor de private sector en 70 procent voor de publieke sector. ,,Vraag is of met deze verdeling het hoofddoel, te weten het zo veel mogelijk in stand houden van economische activiteiten en daarmee arbeidsplaatsen, is gerealiseerd”, aldus de vereniging die het niet verwonderlijk vindt dat bij de tweede tranche liquiditeitssteun een pakket van voorwaarden is gesteld om tot structurele hervormingen te kunnen komen.
Er wordt nog eens gewezen op waarom dit nodig is: ,,Hoewel empirische cijfermatige data en impact van de Covid-19-crisis nog niet beschikbaar zijn, tonen schattingen van onder andere de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten (CBCS), het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de Commissie Noodfonds Covid-19 aan dat voor het ergste moet worden gevreesd. Volgens de door hen gepubliceerde calculaties mag voor 2020 het volgende worden verwacht: toename van de werkloosheid naar 40-60 procent van de beroepsbevolking; toename van het begrotingstekort naar 766 miljoen gulden; toename van de staatsschuld naar 90 procent van het bbp en toename van het tekort op de lopende rekening naar 1.969 miljoen gulden en afname van de deviezenvoorraad met 1.346 miljoen gulden.”
Een van de oorzaken van dat het economisch maar niet beter gaat, wijt de VBC aan de regeerinstabiliteit. In een tabel wordt aangetoond dat over de periode oktober 2010 tot en met mei 2020, 75 ministersmutaties hebben plaatsgevonden. VBC: ,,Onder andere het IMF heeft gesignaleerd dat deze instabiliteit niet bijdraagt tot het vergroten van het vertrouwen bij investeerders en daardoor niet bevorderlijk is voor economische groei. Ook is deze ontwikkeling niet positief voor de overheidsfinanciën (wachtgeldregelingen) en evenmin voor het ontwikkelen van duurzaam beleid.”
Uit de tabel blijken de volgende mutaties van ministers, aangegeven tussen haakjes: Algemene Zaken-minister-president (8), Financiën (5), Economische Ontwikkeling (9), Onderwijs, Wetenschap, Cultuur en Sport (12), Bestuur, Planning en Dienstverlening (10), Verkeer, Vervoer en Ruimtelijke Planning (8), Sociale Ontwikkeling, Arbeid en Welzijn (10), Justitie (6) en Gezondheid, Milieu en Natuur (7).
Wilt u meer informatie? Neem een online abonnement op de krant.
